Effectiveness of low-level laser therapy in patients with subacromial impingement syndrome: a randomized, placebo controlled, prospective study

INTRODUCTION: To assess the effectiveness of low-level laser therapy [LLLT] in patients with subacromial impingement syndrome (SIS).
METHODS: A total of 60 patients with SIS were randomly assigned into a laser group and a placebo laser group. All participants also received 15 sessions of superficial heat treatment, transcutaneous electrical nerve stimulation therapy, and an exercise program. Outcomes were global pain severity; active and passive shoulder range of motion (ROM); and disability assessed by the Turkish Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (DASH-T) Outcome Measurement.
RESULTS: There were statistically significant improvements in all outcome measurements in both groups. In comparison of the groups, median active and passive flexion, active and passive abduction, passive internal rotation, and passive external rotation were significantly higher in the laser group after the treatment (P = 0.015, P = 0.004, P = 0.048, P = 0.014, P = 0.031, and P = 0.044, respectively), but median differences in both groups were similar (P > 0.05). The median differences for global visual analogue scale score for pain and DASH-T in both groups were also similar (P > 0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The results of our study demonstrated that both treatments provided improvement in pain, ROM, and disability status, but LLLT did not contribute additional improvements.

Subakromiyal sıkışma sendromu olan hastalarda düşük doz lazer tedavisinin etkinliği: randomize, plasebo kontrollü, prospektif çalışma

GİRİŞ ve AMAÇ: Subakromiyal sıkışma sendromu (SSS) olan hastalarda düşük doz lazer tedavisinin (DDLT) etkinliğini değerlendirmek.
YÖNTEM ve GEREÇLER: SSS olan toplam 60 hasta lazer ve plasebo gruplarına randomize edildi. Tüm katılımcılar aynı zamanda 15 seans boyunca yüzeyel sıcak uygulama, transkutanöz elektriksel sinir stimülasyon (TENS) tedavisi ve bir egzersiz programı aldı. Sonuç ölçümleri global ağrı şiddeti, aktif ve pasif omuz hareket açıklığı (EHA), ve Kol, Omuz ve El Sorunları Anketi [( Turkish Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand Outcome Measurement (DASH-T)] idi.
BULGULAR: Her iki grupta da tüm sonuç ölçümlerinde istatistiksel olarak anlamlı düzelme vardı. Tedavi sonrasında iki grubun karşılaştırılmasında ortanca aktif ve pasif fleksiyon, aktif ve pasif abduksiyon, pasif iç rotasyon ve pasif dış rotasyon lazer grubunda anlamlı olarak daha yüksekken (sırasıyla p=0.015, p=0.004, p=0.048, p=0.031 ve p=0.044), farkların ortancası iki grup arasında benzerdi (p>0.05). Yine VAS ağrı farklarının ortancası ve DASH-T farklarının ortancası iki grupta benzerdi (p>0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızın sonuçları her iki tedavinin de ağrı, EHA ve yetersizlik durumunda iyileşme sağladığını ancak DDLT’nin ilave iyileşmeye katkısının olmadığını gösterdi.