Üniversite Öğrencileri Yeme Davranışları Ölçeği: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması

Özet

Amaç; Bu çalışmanın amacı, Hunot ve arkadaşları (2016) tarafından geliştirilmiş olan “Yetişkin Yeme Davranışı Ölçeği” (Adult Eating Behaviour Questionnaire - AEBQ)’ ni Türkçe’ye uyarlamak ve Üniversite öğrencilerinin yeme davranışının belirlenebilmesi için kullanılabilecek bir ölçeği literatüre kazandırabilmektir. Gereç ve Yöntem: Bu amaçla 43 maddeden oluşan ve beşli Likert tipinde olan “Yetişkin Yeme Davranışı Ölçeği” bir vakıf üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi farklı bölümlerinde öğrenim gören 133 öğrenci üzerinde uygulanarak, elde edilen verilerin analizi yapılmıştır. Bulgular: Açımlayıcı Faktör Analizleriyle (AFA) yapılan çalışmada 43 maddelik ölçeğin “Yemek Keyfi”, “Duygusal Aşırı Beslenme”, “Duygusal Yetersiz Beslenme”, “Gıda Huzursuzluğu”, “Gıda Duyarlılığı”, “Açlık”, “Yemede Yavaşlık” ve “Doygunluk Duyarlılığı” olmak üzere sekiz boyuttan oluştuğu görülmüştür. Analizlerde ölçeğin alt ölçekleri ile arasındaki ilişkiye bakılmış ve faktörlerin birbirleriyle olumlu ve anlamlı ilişki içinde olduğu görülmüştür. Alt boyutların yetişkin yeme davranışı olarak adlandırılan bir yapının bileşenleri olduğu ve bunların birlikte bir üst yapıyı oluşturduğu yapılan analizler sonucunda doğrulanmıştır. Ölçeğin uyum endeksi değerlerinin iyi/kabul edilebilir düzeyde olduğu görülmüş ve yapı geçerlilikleri sağlanmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi ile hesaplanan uyum iyiliği endeksi değerlerinin iyi/kabul edilebilir düzeyde olduğu görülmüş ve yetişkin yeme davranışı ölçeği için yapı geçerlilikleri sağlanmıştır. Faktör yapısını belirlemek amacıyla yapılan Açımlayıcı faktör analizi sonuçlarına göre maddelerin, ölçeğin orijinal yapısındaki maddeler ile çok benzer faktörlere dağıldığı saptanmıştır. Oluşan yapıda toplam 8 faktör vardı ve toplam açıklanan varyans yüzdesi %71,653 olarak çıkmıştır. Ölçeğin güvenirliğine ilişkin bulunan Cronbach’s Alpha ve CR değeri 0,70’in üzerinde bulunmuştur. Sonuç; Sonuç olarak bu ölçeğin güvenilir bir ölçek olduğu, ayrım geçerliliği ve benzeşim geçerliliği koşullarını sağladığı ve Türkiye’de üniversite öğrencilerinin yeme alışkanlıklarını ölçmede kullanılabilecek bir ölçek olduğu anlaşılmıştır.