دانش سیاسی

رسانه ها و تقویت قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین الملل

نوع مقاله : علمی - پژوهشی (روابط بین الملل)

نویسنده

استادیار گروه مشارکت‌ها و ارتباطات، پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی، تهران، جمهوری اسلامی ایران.

چکیده

با عنایت به نقش فزاینده قدرت نرم در سیاست بین‌الملل، شناسایی منابع مؤثر در قدرت نرم، به مثابه دغدغه اصلی بسیاری از کشورها مطرح است. در این پژوهش با توجه به تنوع و تعدد رسانه‌ها، محققان به طرح این پرسش پرداخته‌اند که تأثیر رسانه‌ها بر ابعاد قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران به چه میزان است؟ نویسندگان با استفاده از روش پیمایشی به ارائه پاسخ همت گمارده‌اند. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید حوزه علوم سیاسی و علوم ارتباطات دانشگاه‌های در سال 1400 شهر تهران است. برای گردآوری داده‌ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد میانگین نمره کسب‌شده برای مؤلفه‌های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی بالاتر از حد متوسط و برای مؤلفه علمی در حد متوسط است. این بدان معناست که رسانه‌ها در تقویت قدرت فرهنگی، اقتصادی و سیاسی تأثیر زیاد و در تقویت قدرت­ علمی تأثیر متوسطی داشته‌اند. همچنین تفاوت معناداری بین نقش رسانه‌های سنتی و رسانه‌های ترکیبی سنتی و نوین در تقویت ابعاد قدرت نرم وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Media and strengthening the soft power of the Islamic Republic of Iran in the international arena

نویسنده [English]

  • ali jafari

Assistant Professor, Department of Partnerships and Communications , Research Institute for Education, Organization for Educational Research and Planning (OERP), Tehran, I.R.Iran.

چکیده [English]

This study aimed to investigate the role of the media in strengthening the soft power of the Islamic Republic of Iran in the international arena, which was conducted using a survey method. The statistical population of this research is the professors of political science and communication sciences in Tehran. After repeated studies and identification of professors who have more aristocracy to current issues of politics and media. Due to the limited number of the target population, 65 people were selected as the statistical sample. A questionnaire was used to collect data. The results of t-test showed that the average score obtained for the role of media in amplifying soft power was above average. Therefore, the media has a favorable role in strengthening soft power. The results of examining the role of media in strengthening the components of soft power showed that the average score obtained for economic, cultural and political components was above average and for the scientific component was moderate. This shows that the media in strengthening cultural power, Economic and political, has played a desirable and influential role and has played a relatively desirable or moderate role in strengthening scientific power. There was also a significant difference between the role of traditional media and traditional and modern hybrid media in strengthening soft power. Based.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Economic power
  • Cultural power
  • International politics
  • Islamic Republic of Iran
  • Media
  • Political power
  • Scientific power
  • Soft power
ابوالحسنی، سید رحیم و بابایی، محمد (1390). «رویکردی نظری به رابطه رسانه و سیاست»، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی. 42(2)، 22-1.
افضلی، رسول؛ ذکی، یاشار و دشتی، محمدحسین (1397). «مؤلفه‌های قدرت نرم نظام جمهوری اسلامی ایران و ظرفیت‌های آن در عرصه بین‌الملل از دید کارشناسان»، فصلنامه پژوهش‌های سیاسی جهان اسلام. 8(2)، 142-121.
برجعلی‌زاده، محمد؛ جعفری، علی و کردی، ناهید (1399). «نقش فناوری‌های نوین ارتباطی در جابجایی قدرت در عرصه بین‌الملل»، نشریه علمی دانش سیاسی. 16(2). 386- 361.
جعفری، علی اکبر، و قربی، محمدجواد(1397). «منابع قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران»، پژوهشنامه انقلاب اسلامی. 8(27)،175-151.
جعفری‌پناه، مهدی و میراحمدی، منصور (1391). «مؤلفه‌های قدرت نرمِ جمهوری اسلامی ایران با رویکرد اسلامی»، معرفت سیاسی. 4(29، 122-105.
حیدری، جعفر؛ مسعودنیا، حسین و دوازده امامی، سید غلامرضا (1400). «تجزیه ‌و تحلیل تأثیر رسانه‌های نوین بر قدرت نرم فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (مورد مطالعه شهروندان اهواز)»، دو فصلنامه دانش سیاسی. 17(34)، 356-321.
سلطانی نژاد، احمد؛ جمشیدی، محمد حسین؛ و پوردست،زهرا (1395). «دگرگونی مفهوم قدرت نرم در پرتو فناوری های نوین اطلاعاتی - ارتباطی»، دوفصلنامه علمی دانش سیاسی. 12(1)،98-73.
عیوضی، محمدرحیم (1387). «بحران‌شناسی رسانه‌ای؛ رسانه، قدرت نرم قرن 21»، فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی. 5(15)، 80-55.
قدسی، امیر (1390). «نقش رسانه ملی در ایجاد قدرت نرم و مقابله با جنگ نرم (با تأکید بر بازتولید سرمایه اجتماعی)»، مطالعات قدرت نرم. 1(2)، 103-75.
کریمی‌فرد، حسین (1399). «پاندومی کرونا: قدرت نرم؛ نقش و کارکرد رسانه و افکار عمومی (با تأکید بر ایران و آمریکا)»، مطالعات قدرت نرم. 10(1)، 113-77.
هرسیج، حسین (1388). «مقایسه قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه». دوفصلنامه علمی دانش سیاسی. 5(2)، 203-169.
یوسفی کوپانی، غلامحسین، یزدانی، عنایت الله، و امیدی،علی(1397). «تبیین کارکرد قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در منطقه آمریکای لاتین»، دوفصلنامه علمی دانش سیاسی. 14(2)،198-165.  
 
Camber Warren, T. (2014).  Not by the Sword Alone: Soft Power, Mass Media, and the Production of State Sovereignty, International Organization. Vol. 68, No. 1, PP. 111-141.
DeLisle, J. (2020). Foreign Policy through Other Means: Hard Power, Soft Power, and China’s Turn to Political Warfare to Influence the United States. Orbis. doi:10.1016/j.orbis.2020.02.004 
Uysal. Nur.; Schroeder, Jared & Taylor, Maureen (2012). Social Media and Soft Power: Positioning Turkey’s Image on Twitter, Middle East Journal of Culture and Communication. Volume 5, Issue 3, PP. 338-359.
Zavyalova, N. & Akhmetshin, E. M. (2018). BRICS soft power promotion: Dataset for media preference and use pattern among the Russian audience who follow the development of BRICS, Data in Brief. 16, pp. 939-946.
دانش سیاسی
دوره 18، شماره 2 - شماره پیاپی 36
تالیف مقاله
مهر 1401
صفحه 359-376
  • تاریخ دریافت: 12 آذر 1400
  • تاریخ بازنگری: 16 بهمن 1400
  • تاریخ پذیرش: 17 بهمن 1400