Oddziaływanie wybranych nawozów dolistnych oraz bioregulatorów wzrostu na plon i jakość ziela majeranku ogrodowego (Origanum majorana L.)
Beata Król
Katedra Roślin Przemysłowych i Leczniczych, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 15, 20-950 LublinAnna Kiełtyka-Dadasiewicz
Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 15, 20-950 LublinAbstrakt
W latach 2013–2014 w miejscowości Trębanów, na glebie ilastej pochodzenia
lessowego, przeprowadzono doświadczenie polowe mające na celu określenie wpływu
6 preparatów dolistnych: Plonvit Kali (6 kg·ha–1), Bormax (2 l·ha–1), Calio (1,5 l·ha–1), Tytanit
(0,8 l·ha–1), Asahi SL (0,1%), Fertileader Vital (5 l·ha–1), na plon i jakość surowca majeranku
ogrodowego (Origanum majorana L.) odmiany ‘Miraż’. Wszystkie zastosowane preparaty
przyczyniły się do zwiększenia wysokości roślin a w konsekwencji do zwiększenia plonu ziela.
Jednak tylko preparaty Bormax i Plonvit Kali wpłynęły na zwiększenie zawartości olejku
eterycznego w zielu, co w efekcie doprowadziło do zwiększenia plonu olejku. W przypadku
pozostałych preparatów stwierdzono spadek zawartości olejku w zielu (Fertileader Vital
i Asahi SL) i spadek wydajności olejku bądź brak istotnego wpływu na tę cechę (Calio i Tytanit).
Słowa kluczowe:
plonowanie majeranku, olejek eteryczny, Plonvit Kali, Bormax, Calio, Tytanit, Asahi SL, Fertileader VitalKatedra Roślin Przemysłowych i Leczniczych, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
