جایگاه سازمان ملل متحد در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه روابط بین الملل، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران

2 گروه علوم سیاسی ، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

چکیده

در نظام جهانی کنونی، یکی از مؤثرترین بازیگران تعیین کننده در روند مدیریت جهانی، سازمانهای بین المللی محسوب می شوند. این مسئله متأثر از اهمیت این سازمانها در قاعده مند کردن مناسبات بین الملل، ارتقاء تعاملات جوامع بشری، قانونگذاری بین المللی، حل وفصل مسالمت آمیز اختلافات و نظارت این سازمانها بر عملکرد دولتها است.تنها سازمان بین المللی متشکل از تمام کشورها، سازمان ملل متحد میباشد که هدف آن ایجاد صلح و آرامش در روابط بین الملل و میان کشورها میباشد. جمهوری اسلامی ایران از اولین کشورهایی بوده است که از ابتدای تأسیس سازمان ملل به عضویت آن در آمده است؛ رویکرد نقادانه به ساختار و اقدامات این سازمان از سوی ایران و برخی دیگر کشورها، در دهه های اخیر موضوعی بوده است که در سیاست خارجی این کشورها، دنبال شده است. از این رو پژوهش حاضر درصدد تبیین جایگاه سازمان ملل متحد در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران میباشد؛بنابراین این سوال اصلی مطرح می شود که در سیاست خارجی ج.ا.ایران، جایگاه سازمان ملل متحد چگونه است؟ برای رسیدن به پاسخ این سوال، از روش پژوهش توصیفی -تحلیلی و با استفاده از ابزار گردآوری کتابخانه ای و سایتهای اینترنتی استفاده شده است. نتایج یافته های پژوهش نشان می دهند که از ابتدای شکل گیری ج.ا. ایران، رویکرد انقلابی و رادیکالی به اقدامات و ساختار سازمان ملل در سیاست خارجی کشور وجود داشته است و این رویکرد بر دیگر رویکردها و استراتژیهای دنبال شده غالب بوده وهمواره روابط ایران و سازمان ملل متحد، به دور از یک تعامل پایدار بوده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The position of the United Nations in the foreign policy of the Islamic Republic of Iran

نویسندگان [English]

  • fatemeh sadat mirkhan 1
  • reza simbar 2
1 Department of International Relations, Kish international Branch, Islamic Azad University, Kish island, Iran
2 Department of Political Science, University of Guilan, Rasht, Iran
چکیده [English]

In the current global system, one of the most influential players in the global management process is international organizations.This issue is influenced by the importance of these organizations in regulating international relations, promoting the interactions of human societies, international legislation, the peaceful settlement of disputes, and the oversight of these organizations over the performance of governments. The only international organization consisting of all countries is the United Nations, which aims to create peace and tranquility in international relations and between countries. The Islamic Republic of Iran has been one of the first countries to become a member since the founding of the United Nations; Critical approach to the structure and actions of this organization by Iran and some other countries, in recent decades has been an issue that has been pursued in the foreign policy of these countries. Therefore, the present study seeks to explain the position of the United Nations in Iran's foreign policy; therefore, the main question is what is the position of the United Nations in the foreign policy of the Islamic Republic of Iran? To answer this question, descriptive-analytical research method has been used using library collection tools and Internet sites. The results of the research show that from the beginning of the formation of Iran, there has been a revolutionary and radical approach to the actions and structure of the United Nations in the country's foreign policy, and this approach prevails over other approaches and strategies pursued , Has been far from a stable interaction.

کلیدواژه‌ها [English]

  • United Nations
  • Islamic Republic of Iran
  • Foreign Policy
احمدیان، قدرت و بنی­اشرف، سیدامیرحسین (1398)، «سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران: ارتقاء شأن»، فصلنامه تحقیقات سیاسی بین­المللی، شماره 38، صص 157-182.
اسدی، رمضان اسمعیل و گودرزی، مهناز (1397)، «تأثیر برنامه­های توسعه­ای سازمان ملل متحد بر برنامه­های توسعه جمهوری اسلامی ایران»؛ فصلنامه مطالعات روابط بین­الملل، سال یازدهم، شماره 43 ، پاییز، صص 9-47.
اسمیت، استیو و هدفیلد، امیلیا و دان، تیم (1398)، سیاست خارجی (نظریه­ها، بازیگران و موارد مطالعاتی)(جلد اول)؛ ترجمه امیرمحمد حاجی یوسفی و محسن محمودی و ایوب کریمی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات سمت.
اشرافی، داریوش (1393)، «تفسیر جدید از صلح و امنیت بین­المللی و تأثیر آن بر مفهوم حاکمیت ملی»؛ فصلنامه پژوهش حقوق عمومی، سال پانزدهم، شماره 42، بهار، صص 83-109.
امینی، آرمین و محمودی، زهرا (1389)، «واکاوی ضرورت و موانع در اصلاحات شورای امنیت»، فصلنامه رهیافتهای سیاسی و بین­المللی، صص 189-215.
پوراحمدی، حسین و قنبری­مزیدی، مقداد (1392)، «عوامل بحران کارکرد سازمان ملل متحد»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیست­وهفتم، شماره 1، بهار، صص 227-251.
پوراحمدی، حسین و معتمدی­امین، حسین (1393)، «جایگاه سازمان ملل متحد در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه رهیافتهای سیاسی و بین­المللی، سال پنجم، شماره 38  تابستان، صص 9-48.
پیروز، بیژن و ذاکری، مصطفی (1394)، «از گفته­ها تا اعمال: پرونده حقوق بشر سازمان ملل متحد»، فصلنامه سیاست، دوره 45، شماره 1، بهار، صص 187-208.
حاتم­زاده، عزیزالله و منتی، ایوب (1396)، «رئالیسم انتقادی و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست خارجی، سال 31 ، شماره 4، زمستان، صص 5-40.
حقیقت، سیدصادق (1385)، مبانی، اصول و اهداف سیاست خارجی دولت اسلامی؛ چاپ اول، قم: انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
خرازی، کمال (1396)، «ارزیابی جمهوری اسلامی ایران از تحولات سازمان ملل متحد، (مصاحبه فصلنامه سیاست خارجی با دکتر کمال خرازی)»، فصلنامه سیاست خارجی، سال نهم، شماره 3.
دهقانی­فیروزآبادی، سیدجلال (1396)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، چاپ هشتم، تهران: انتشارات سمت.
رحمانی، منصور (1394)، «دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی»، فصلنامه مطالعات راهبردی جهانی شدن، سال ششم، شماره پانزدهم، بهار، صص 63-89.
روشن، امیر و علیمیرزایی، فاطمه (1396)، «تحلیل سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوران جنگ تحمیلی بر اساس نظریه انتقادی روابط بین­الملل»، دوفصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، دوره جدید، سال سوم، شماره دوم، پاییز و زمستان، صص 45-69.
صالحیان، تاج­الدین و سیمبر، رضا (1397)، «منابع اجتماعی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامۀ مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، دورۀ 7، شمارۀ 26، بهار، صص 165-186.
غفوری، محمد (1391)، سازمان‌های بین­المللی، چاپ پنجم، تهران: انتشارات سمت.
قوام، سیدعبدالعلی (1395)، اصول سیاست خارجی و سیاست بین­الملل، چاپ بیست و یکم، تهران: انتشارات سمت.
قوام، سیدعبدالعلی (1398)، روابط بین­الملل (نظریه­ها و رویکردها)، چاپ دوازدهم، تهران: انتشارات سمت.
کاظمی، علی­اصغر (1372)، روابط بین­الملل در تئوری و در عمل، تهران: انتشارات قومس.
کریمی، غلامرضا (1385)، «جمهوری اسلامی ایران و سازمان‌های بین­المللی»، فصلنامه علوم سیاسی، سال نهم، شماره 36، زمستان، صص 125-159.
کریمی­فرد، حسین (1392)، «جایگاه سازمان‌های بین­المللی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سازمان‌های بین­المللی، سال اول، شماره چهارم، بهار، صص 148-178.
گلکار، سعیده و هاشمی، سیدمحمد (1398)، «اهمیت و جایگاه ارکان اصلی سازمان ملل متحد در رفتارهای فرا اخلاقی بین­المللی»، فصلنامه پژوهشهای اخلاقی، سال نهم، شماره 3، بهار، صص 209-222.
محمدی، فرزاد و صیادشیرازی، مهدی (1400)، «مبانی قدرت و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، مجله بین­المللی پژوهش ملل، دوره ششم، شماره 65، تیرماه، صص 67-88.
مصفا، نسرین و امین­منصور، جواد (1392)، «نقش جمهوری اسلامی در نهادهای منطقه‌ای و بین­المللی»، فصلنامه سازمان‌های بین­المللی، سال اول، شماره اول، بهار، صص 11-48.
ملکی، مصطفی و بابایی، مجتبی (1391)، «روابط ایران و سازمان ملل پس از پیروزی انقلاب اسلامی»، فصلنامه مطالعات روابط بین­الملل، دوره 5، شماره 18، تابستان، صص 155-178.
میرحیدر، دره و حمیدی­نیا، حسین (1385)، «مقایسه جغرافیای سیاسی و روابط بین‌الملل از نظر روش­شناسی و مفاهیم»، فصلنامه ژئوپلیتیک، دوره 2، شماره 1، بهار، صص 1-41.
نوازنی، بهرام (1390)، «منشور ملل متحد و اصلاحات اساسی در سازمان ملل متحد»، فصلنامه رهیافتهای سیاسی و بین­المللی، صص 109-142.
نوری، وحید (1389)، «اولویتهای جغرافیایی  عقیدتی در سیاست خارجی دولت نهم»، فصلنامه رهاورد سیاسی، شماره 29-28، تابستان و پاییز، صص27-52.
نیازی، محسن و صالحی، عباس و کرمانی­نصرآبادی، محسن (1389)، مردم­شناسی جهانگردی، چاپ اول، تهران: انتشارات سخنوران.
Fues, Thomas & Dongyan, Li & Vatterodt, Martina. (2007), The role of the United Nations in the global development architecture: Steps towards greater coherence; Academic Council on the United Nations System (ACUNS), June 6-8, 2007, New York City.
Morgenthau, Hans. (2011), politics Among Nations: The Struggle for Power and Peace,6th edn, New York: McGraw-Hill.
Ruggie, John Gerard. (2017), The United States and the United Nations: Toward a New Realism; Published by: The MIT Press, International Organization, Vol. 39, No. 2 (Spring, 1985), pp. 343-356, http://www.jstor.org/stable/2706713
Schweller, R.L. 2015, Bandwagoning for Profit: Bringing the Revisionist State Back in International Security 19(2),72-107.
Smith, M.J. (2016), Realist Thougth From Weber to Kissinger, Baton Rouge: Louisiana State University Press.
Spirtas, M.A. (2007), House Divided: Tragedy and Evil in Realis Theory, Security Studies 5(3),358-423.
Wouters, Jan and Ruys, Tom. (2005), Security Council Reform: A New Veto for a New Century? Royal Institute for International Relations (IRRI-KIIB) Brussels, August, www.academiapress.be