در مطالعه حاضر که در بهار سال جاری (1391) و در کشتارگاه سمنان به اجرا در آمد، الگوهای هیستوپاتولوژیک لزیون های کبدی شتر (Camelus deromedarius) مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت. در این مطالعه از مجموع 254 نفر شتر نحر شده، 100 نفر شتر بطور راندوم انتخاب و تحت بازرسی پس از مرگ قرار داده شدند، که در مجموع در 40 لاشه، کبدها واجد یک یا چند لزیون ماکروسکپی بودند. از موارد مثبت با لزیون های ماکروسکپی، نمونه بافت کبدی در ابعاد مناسب اخذ، در فرمالین بافر 10 % تثبیت، و سپس تحت روش های روتین هیستوتکنیک، بلوک های پارافینی تهیه گردید. در نهایت مقاطع 5 میکرونی آماده و به روش H&E رنگ آمیزی شدند. در مطالعه مقاطع رنگ آمیزی شده عمده ترین لزیون های مشاهده شده در کبد شترهای نحر شده عبارت بودند از: کیست هیداتیک (65% )، سیروز کبدی (10% )، لیپیدوزیس (5/12 % )، آبسه های کبدی (4/0% )، تجمع گلیکوژن (5/2 %)، لیپوفوشین (5/17%)، کیست های کلسیفه (5/2%)، کلانژیت (8/2% ) و کلانژیوهپاتیت (5% ). مطالعه حاضر نشان داد که بیماری ها و لزیون های کبدی در شتر یک مسئله مهم بوده که می تواند اثر منفی بر صنعت پرورش شتر در شهرستان سمنان داشته، و بلحاظ انتقال بیماری های زنوتیک فاکتوری خطر آفرین برای مصرف کنندگان فراورده های این حیوان در این شهرستان بشمار می آید.
)