اثر استفاده از ملاس در خوراک آغازین بر عملکرد، فراسنجه های خونی و تخمیر شکمبه گوساله های شیرخوار

نوع مقاله : مقاله آموزشی ، پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فنی و حرفه‌ای پاکدشت، تهران، ایران

2 دانش آموخته دکتری تغذیه دام، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

3 دانشجوی دکتری تغذیه دام، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

به‌منظور بررسی اثر اضافه کردن ملاس در خوراک آغازین بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و شکمبه‌ای گوساله‌های شیرخوار تعداد 24 رأس گوساله نر نژاد هلشتاین در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار و 8 تکرار در هر تیمار از روز چهارم پس از تولد به‌مدت 70 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد (صفر درصد ملاس)، جیره شاهد + 5/7 درصد ملاس و جیره شاهد + 15 درصد ملاس(بر پایه ماده خشک) در خوراک آغازین بودند. مصرف خوراک به‌صورت روزانه و نمونه‌گیری خون و مایع شکمبه در زمان‌های 35، 50 و 70 روزگی اندازه‌گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که مصرف خوراک در دوره قبل از شیرگیری در گوساله‌های مصرف‌کننده ملاس با سطح 5/7 درصد بیشتر (620 در مقابل 420 و 490 گرم در روز)، اما در دوره بعد از شیرگیری و کل دوره تغییری مشاهده نگردید. افزایش وزن روزانه در دوره‌های مختلف، در گوساله‌های مصرف‌کننده ملاس تفاوت معنی‌داری با تیمار شاهد ایجاد نکرد. بازده خوراک تفاوت معنی‌داری بین تیمار‌ها نشان نداد. گوساله‌های مصرف کننده ملاس نسبت به گروه شاهد دارای pH شکمبه کمتری بودند. میزان اسیدهای چرب بوتیریک و پروپیونیک در گوساله‌های مصرف کننده ملاس نسبت به گروه کنترل دارای غلظت بیشتری بودند.گوساله‌های مصرف کننده ملاس، گلوکز خون بالاتری نسبت به گروه شاهد داشتند، اگرچه بین تیمارهای حاوی 5/7 و 15 درصد ملاس تفاوت معنی‌داری مشاهده نگردید. نتایج نشان‌داد که حضور ملاس در خوراک آغازین گوساله‌ احتمالاً به‌دلیل بهبود شرایط تخمیر شکمبه و افزایش پروپیونات منجر به بهبود عملکرد گوساله‌های شیرخوار هلشتاین خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

علوم و فنون دامپروری
دوره 8، شماره 30
خرداد 1398
صفحه 63-72

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار