فیزیوگنومی یا چهره شناسی و انعکاس آن در نقاشی و ادبیات

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشکده هنر و معماری دانشگاه سیستان و بلوچستان

چکیده

فیزیوگنومی شیوه ای است که با مشاهده ظاهر و خصوصیات چهره، شخصیت و ویژگی های شخص را بیان می کند. نشانه های درونی را می توان به وسیله فیزیوگنومی از حالت و ویژگی های چهره شناخت. هدف مقاله بررسی ارتباط فیزیوگنومی و ظهور آن در نقاشی و ادبیات است. برای رسیدن به این منظور به تبیین نظری فیزیوگنومی، نویسندگان ادبی و هنرمندان این حوزه پرداخته شده است. بسیاری چهره شناسی را یک نوع از علوم همچون ستاره شناسی می دانند، همانطور که ستاره شناس می تواند سرنوشت دنیا و افراد را از روی ستاره ها پیش بینی نماید؛ چهره شناس نیز می تواند از روی فرم، حالت و خطوط چهره به شخصیت فرد دست یابد. در دوران رنسانس، فیزیوگنومی با ستاره بینی ترکیب شده و با آثار دلاپورتا(فیزیوگنومی انسانی) پیچیده تر و در ادبیات پزشکی ظاهر شده بود. از نتایج تحقیق این است که فیزیوگنومی را باید علم میان رشته ای آمیخته از ریاضیات، هندسه، فلسفه، ستاره شناسی، طالع بینی و هنردانست و به آن نگاه کرد. بیشتر نقاشانی که در این حیطه فعالیت داشتند شیوه کاریکاتور را به کار می بردند که در واقع ریشه در فیزیوگنومی داشت؛ بنابراین کاربرد مفهومی اصطلاح کاریکاتور فیزیوگنومیک برای آن مناسب تر به نظر می رسد. روش تحقیق مقاله توصیفی است.

کلیدواژه‌ها


-آژند، یعقوب (1387)، مکتب نگارگری هرات، فرهنگستان هنر، تهران.
 Baltrusaïtis, Jurgis (1996), Les Perspectives dépravées, Tome1, Aberrations, Flammarion, Paris.
Blackburn, Patricia (2008),  La technique  physiognomonique de J. K. Lavater et son influence sur le personnage de roman, Mémoire, Université de Québec à Montréal.
Borderie, Régine (2002), Balzac Peintre du Corps, La Comédie humaine ou le sens des détails, éd. Sedes, Reims.
Della Porta Neapolitain, Jean Baptiste (1655), La physionomie humaine (divisée en quatre livres), traduction du latin en français par Sieur Rault & David Berthelin, Livret 1, Paris.
 Einberg, Elizabeth(1997), Hogarth the Painter, London, Tate Gallery.- Jenkinson, J., (1997), Face facts: a history of physiognomy from ancient Mesopotamia to the end of the 19th century, Journal of Biocommunication, 24(3), pp 2-7.
Lecoq, Anne-Marie, (1995), Physiognomonie, In Encyclopédia Universalis, Paris.
Mayaud, Yves (dir.) (2002),  Histoire des doctrines pénales , Édouard Tillet, Rép. Pen. Dalloz.
Montandon, Alain (2000),  Balzac et Lavater, Revue de littérature comparée, N°.74, pp. 471-485.
Nivelon, Claude & Pericolo, Lorenzo (2004), Vie de Charles Le Brun et description détaillée de ses ouvrages, Librairie Droz, Paris.
Simon, Gérard (1996), Sciences et savoirs aux XVIe et XVIIe siècles, Presses Univ. Septentrio.
- artmuseum.princeton.edu
-www.nlm.nih.gov
- fr.wikipedia.org
- theswedishparrot.com
- charleslebrun.com
- fr.wahooart.com
- hotoke-antiques.com
-www.artnet.com
- karenwestendorf2.wordpress.com