Type de document : Original Article
Auteur
Département de langue et de littérature françaises, université Shahid Beheshti
Résumé
Les concepts de Beau et de Laid occupent une place importante dans l’art et l’iconographie religieux du Moyen Age. Ils sont en effet l’expression visuelle de l’opposition entre Bien et Mal. Ainsi toutes les représentations du mal se caractérisent par une rupture de la symbolique sacrée et ne se manifestent que par opposition au modèle divin. Le romancier champenois du XIIe siècle, Chrétien de Troyes, est manifestement sous l’influence de cette vision du monde où tout est correspondance, où les différents niveaux de l’être communiquent et échangent leur valeur. D’un roman à l’autre, il évoque systématiquement des personnages laids ou difformes qui incarnent le mal : laide demoiselle, gardien des essarts ou nains. Pour autant le laid n’est pas toujours unilatéralement l’expression du mal. Il peut renvoyer également à une idée plus subtile. C’est ainsi que, selon une perspective différente, le laid peut être considéré plus beau que le beau lui-même, car le laid plus que le beau prouve que les formes visibles ne sont qu’un symbole de la beauté parfaite et non point le beau véritable. Chrétien de Troyes relativise ainsi le concept de la beauté.
Mots clés
Titre d’article [Persian]
زشتی و نقص ظاهری در آثار کرتین دو تروا
Auteur [Persian]
- آندیا عبایی
دانشگاه شهید بهشتی
Résumé [Persian]
مفاهیم زشت و زیبا جایگاه مهمی در پیکرنگاری مذهبی در قرون وسطی دارند. در واقع آنها بازنمایی تصویری از تضاد میان خوبی و بدی هستند. در همه ی بازنمایی های زشتی شاهد گسست و دوری از نمادپردازی قدسی هستیم، و همه آنها فقط در تضاد با الگوی الهی خود را نشان می دهند. کرتین دو تروا، نویسندۀ قرن دوازدهم تحت تآثیر همین طرز فکر قرار دارد. بر اساس این نگرش همه چیز بر پایۀ انطباق استواز است و همۀ سطوح وجودی با یکدیگر در ارتباطند. این نویسنده در رمانها خویش معمولاَ شخصیت های زشت را تجسم بدی هستند به نمایش می گذارد: دوشیزۀ کریه المنظر، نگهبان زمین ها و گله و همینطور کوتوله ها. اما باید گفت که زشتی همیشه نمایانگر بدی نیست بلکه می تواند به مفهومی ظریف تر نیز اشاره داشته باشد. بر اساس نگرشی دیگر، زشت از خود زیبا هم زیباتر است، زیرا نشان می دهد که اشکال مشهود تنها نمادی از زیبایی کامل هستند و نه خود زیبایی مطلق. بدین ترتیب کرتین دو تروا مفهوم زیبایی را نسبی جلوه می دهد.
Mots clés [Persian]
- زیبا
- زشت
- نقص ظاهری
- خوبی
- بدی
Titre d’article [English]
Deformity and Uglyness in Romances of Chrétien de Troyes
Résumé [English]
The concepts of beauty and uglyness occupy an important place in the religious art and iconography of the Middle Ages. They are indeed the visual expression of the opposition between Good and Evil. Thus all representations of evil are characterized by a rupture of sacred symbolism and by its opposition to the Divine model. The 12th century novelist Chrétien de Troyes is clearly influenced by this worldview where everything is in correspondence with each other. In his various novels he evokes ugly or deformed characters who incarnate evil: ugly lady, keeper of the “essarts” or dwarfs. Nonetheless uglyness is not always unilaterally the expression of evil. It may also refer to a moresubtle idea. Thus, from a different perspective, the ugly can be considered as more beautiful than any expression of beauty, in as much as the ugly rather than the beautiful proves that the visible forms are only a distant reflection of the perfect beauty and not the real Beauty. Chrétien de Troyes thus relativizes the concept of beauty.
Mots clés [English]
- beauty
- Uglyness
- Chrétien de Troyes
- evil
- Deformity
)