بررسی آماری دلایل استفاده از موبایل توسط راننده حین رانندگی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه راه و ترابری، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران

2 دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه راه و ترابری، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران

چکیده

ایران کشوری در حال توسعه با آمار مرگ و میر بسیار بالای تصادفات ترافیکی در جهان می باشد که حدود 30 درصد تصادفات ناشی از عدم توجه به جلو بوده که مهمترین عامل آن استفاده از تلفن همراه حین رانندگی است. اعمال قانون یکی از راههای کنترل و کاهش اینگونه از تصادفات می باشد که در صورت وجود قوانین کارا و رعایت آن توسط رانندگان می تواند نقش بسزایی در کاهش این دسته از تصادفات داشته باشد. هدف از این مقاله بررسی تاثیر قوانین موجود در رابطه با عدم استفاده از موبایل حین رانندگی و نحوه اجرای آن توسط پلیس و تاثیر پذیری روی رانندگان داخل شهر و راه‌های بین شهری است. منطقه مورد مطالعه برای تحقیق حاضر شهرستان سنندج می باشد که مرکز استان کردستان و از شهرهای واقع شده در غرب ایران می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام افراد در رفت و آمد در جاده‌های برون شهری و درون شهری شهرستان سنندج می‌باشند. به دلیل نامحدود بودن جامعه آماری برای تعیین حجم نمونه از روش تعیین حجم نمونه کوکران استفاده و 384 نفر به عنوان جامعه مورد بررسی آماری مشخص شدند. روش تعیین حجم نمونه در این مطالعه به صورت تصادفی ساده است. نتایج نهایی این تحقیق نشان می دهند که رابطه معناداری بین سطح تحصیلات در استفاده از موبایل حین رانندگی و قوانین مرتبط با استفاده از موبایل و قاطعیت پلیس در عدم استفاده از موبایل حین رانندگی وجود دارند. ولی رابطه معناداری بین جنسیت رانندگان و عدم استفاده از موبایل حین رانندگی بدست نیامد.

کلیدواژه‌ها


-Bibi H. Smaghnejad, H. Mashayekhi,
Z. Nuraleh, (2018), “Journal of Transportation Engineering”,  Tenth Year. First Issue / Autumn, p­p. 117-­135.
-Center for Iranian Studies, (2016).
-Dressel, J., & Atchley, P., (2004), “Conversation limits the functional field of view. Human Factors”­, 46, pp.664–673.
-Dressel, J., & Atchley, P., (2008), “Cellular phone use while driving: A methodological checklist for investigating dual-task costs”, Transportation Research Part F.­, 11,
pp.347–361.
-F. Khosravi Shadmani, H. Souri, Farid Zayari, E. Eini, M. R. Momenmandarhmandi Nuraleh (1390), “Journal of Transportation Engineering Shipping  Third Year Second Issue / Winter,  pp. 117 -­124.
-Haji Hosseinloo, Mansour; Mohammad Abolhassani and Adam Emadi, (2008), “Investigating the Effects of Using Mobile Phone while Driving and its Role in Traffic Accidents and Traffic, Eighth Transport and Traffic Engineering Conference of Iran, Tehran, Transportation and Traffic Organization Tehran”, Deputy Director of Transportation and Traffic of Tehran Municipality.https://www.civilica.com/.
Paper-TTC08-TTC08_092.html
.
-Horberry, T., Bubnich, C., Hartley, L., & Lamble, D., (2001), “Driver’s use of hand-held mobile phones in Western Australia”, Transportation Research Part F, 4, pp.213–218.
-Kurdistan Provincial Police, (2018), “Accident data from 2011 to 2017 in Kurdistan province, Iran”.
-Laberge Nadeau C., Maag U., Bellavance F., Lapierre S.D., Desjardins D., Messier S., Saıdi A., (2003), “Wireless telephones and the risk of road crashes”, Accident Analysis, Prevention 35, pp.649–660.
-Lam L. T, (2002), “Distractions and the risk of car crash injury: the effect of driver’s age”, J. Safety Research, 33, pp.411–419.
-Lipovac, K., Đerić, M., Tešić, M., Andrić, Z., & Marić, B., (2017), “Mobile phone use whiledriving-literary review”, Transportation research part F: traffic psychology and behaviour, 47, pp.132-142.
-Lum, Harry, and Jerry A. Reagan,  (1995), "Interactive highway safety design model: accident predictive module." Public Roads 58, No. 3.
-Moradi, Elham, (2016), www.hamshahrionline.ir/news/335410.
-Safarzadeh, Mahmoud. , Bagheri, Ramtin (1391), “Promotion Scientific Papers, Year9”, No. 17, pp. 59-74.
-Uddin, M., & Huynh, N., (2017), “Factors influencing injury severity of crashes involving HAZMAT trucks”, International Journal of Transportation Science and Technology.