نوع مقاله : مقالات فراخوان روش شناسی علوم اسلامی
نویسندگان
1 استاد پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم ـ ایران
2 دانش آموخته سطح چهار حوزه علمیه قم- ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
The search in jurisprudential method of jurists, leads the searcher to deal with two general methods of inference. The first method, which is interpreted as the "Contentment-based" (Qanāʿat Miḥwar) method, is the way in which the jurist integrates various conjectures of the issue and attaches them to each other, giving him the credibility, assurance or conjecture which is considered as the best possible way regarding deduction of the Sharʿī ruling of the issue., even if each one of those conjectures and evidence has no value in inference separately; in another word they are not "Probative" (al-Ḥujjat) separately based on Uṣūlī term
The second method in the process of Ijtihād is called "Tradition-based" (Ṣanāʿt Miḥwar) method. According to this method the jurist infers the verdict by applying a specified and bounded group of proofs which their authenticity has been proved in Uṣūl. If those proofs miss the requirements of authenticity, the jurist puts them aside and refers to procedural principle. The article attempts to compare the juristic method of Ṣāḥib-al-Jawāhir and al-Khuʾī based on comparative research method, to declare the different fruits of these two methods.
Keywords: contentment-based method, Ṣāḥib al-jawāhir, al-Muḥaqqiq al-Khuʾī
کلیدواژه‌ها [English]
عنوان مقاله [العربیة]
مقارنة فی المنهج الاجتهادی بین صاحب الجواهر والمحقق الخوئی
چکیده [العربیة]تضع هذه الدراسة للمناهج الفقهیة الباحث أمام منهجین عامین فی الاستنباط؛ المنهج الأول یُعبّر عنه بمنهج "محوریة القناعة" ووفقا لهذا المنهج یقوم الفقیه بجمع مختلف الظنون فی المسألة، ویضمّ بعضها إلى بعض لیحصل له الوثوق والاطمئنان أو الظن الذی یعتبره أفضل الطرق المتوفرة بالحکم الشرعی فی المسألة، وذلک مع أنّ کلّ واحد من تلک الظنون منفرداً لیس له قیمة فی عملیة الاستنباط، وبحسب اصطلاح الأصولیین لیس بحجة.
أما المنهج الثانی فی عملیة الاجتهاد فیُسمّى بمنهج "محوریة الصناعة". ووفقاً لهذا المنهج یلجأ الفقیه فی استنباطه واجتهاده لمجموعة خاصة ومحدودة من الأدلة قد ثبتت حجیة کلّ واحد منها مسبقا فی علم أصول الفقه، وإذا ما کانت تلک الأدلة فاقدة للحجیة تُهمل وتوضع جانبا لیلجأ الفقیه إلى الأصول العملیة.
عمدنا فی هذه الدراسة متبعین أسلوب البحث المقارن إلى دراسة منهج الاجتهاد عند کل من صاحب الجواهر(ره)، والمحقق الخوئی(ره)، وأبرزنا آثار التمایز والاختلاف بین منهجی الفقیهین فی الاجتهاد.
کلیدواژه‌ها [العربیة]
)