ابراهیمیدینانی، غلامحسین. (1393). معمای زمان و حدوث جهان. تهران : مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
ابنسینا، حسینابنعبدالله. (1375). الاشارات و التنبیهات. قم : نشرالبلاغه.
اسمیت، دیوید وودراف. (1395). پدیدارشناسی (دانشنامه استنفورد1). ت: مسعودعلیا. تهران : انتشارات ققنوس.
الفارابی، ابونصر. (1363). فصوص الحکم. تحقیق سید محمّدحسن آلیاسین. قم : بیدار.
اینشتین، آلبرت. (1386). فیزیک و واقعیت. ت : محمدرضا خواجهپور. تهران : خوارزمی.
باردون، آدریان. (1395). تاریخچه فلسفه زمان. ت : حسن امیریآرا. تهران : کرگدن.
پریمازیک، دانیل تامس. (1388). مرلوپونتی، فلسفه و معنا. ت : محمدرضا ابوالقاسمی. تهران : مرکز.
جمادی، سیاوش. (1395). زمینه و زمانة پدیدارشناسی،جستاری در زندگی و اندیشههای هوسرل و هایدگر. تهران : ققنوس.
جینز، جیمزهاپوود. (1388). فیزیک و فلسفه. ت : علیقلی بیانی. تهران :علمی و فرهنگی.
خاتمی، محمود. (1393).گفتارهایی در پدیدارشناسی هنر.تهران : فرهنگستان هنر.
دارتیگ، آندره. (1396). پدیدارشناسی چیست؟ ت: محمود نوالی.تهران: انتشارات سمت.
دکارت، رنه. (1395). تأملات در فلسفه اولی. ت : احمد احمدی. تهران : سمت.
دهخدا، علیاکبر. (1377). لغتنامه دهخدا. تهران : دانشگاه تهران.
دیلتای، ویلهلم. (1389). مقدمهای بر علوم انسانی. ت : منوچهرصانعی.تهران : انتشارات ققنوس.
راسل، برتراند. (1394). تاریخ فلسفه غرب. جلد1. ت : نجف دریابندری. تهران : انتشارات پرواز.
ساکالوفسکی، رابرت. (1395). درآمدی بر پدیدارشناسی. تهران : گام نو.
سوانه، پیر. (1393). مبانی زیباشناسی. ت : محمدرضا ابوالقاسمی. تهران : نشر ماهی.
شپرد، آن. (1395). مبانی فلسفه هنر. ت : علی رامین. تهران : علمی و فرهنگی.
صدرالدینشیرازی، محمدابراهیم. (1392). اسفاراربعه. ت : محمّدخواجوی. تهران : مولی.
طباطبایی، محمدحسین. (1390). اصول فلسفه و روش رئالیسم. جلد3. مقدمه و پاورقی مرتضی مطهّری. تهران : صدرا.
طوسی، خواجهنصیرالدین. (1393). آغاز و انجام. مقدمه و شرح تعلیقات آیتالله حسنزاده آملی. تهران : وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
فلامکی، محمدمنصور. (1390). ریشهها وگرایشهای نظری معماری. تهران : مؤسسة علمی و فرهنگی فضا.
لاکست، ژان. (1390). فلسفه هنر. ت : محمدرضا ابوالقاسمی. تهران: نشر ماهی.
مددپور، محمد. (1372). تجلّی حقیقت در ساحت هنر. تهران : انتشارات برگ. تهران : حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی.
لویناس، امانوئل. (1392). زمان و دیگری. ت : مریم حیاطشاهی. تهران : افکار.
وال، ژان آندره. (1395). بحث در مابعدالطبیعه. ت : یحیی مهدوی و همکاران. تهران : خوارزمی.
وایت، لینتاونزند. (1356). مرزهای دانش، پژوهندگان زمان. ویرایش امیرحسین آریانپور. تهران : کتابفروشی مرکزی فرانکلین.
وایسنهایمر، جوئل. (1393). هرمنوتیک فلسفی و نظریة ادبی. ت : مسعودعلیا. تهران : انتشارات ققنوس.
هایدگر، مارتین. (1388). مفهوم زمان. ت : نادرنقشبند و مجید رنجبر. آبادان : انتشارات پرسش.
هایدگر، مارتین. (1394). سرآغاز کار هنری. ت : پرویز ضیاءشهابی.تهران : هرمس.
هایدگر، مارتین. (1395 الف). هستی و زمان. ت : عبدالکریم رشیدیان. تهران : نشر نی.
هایدگر، مارتین. (1395 ب). مسائل اساسی پدیدارشناسی. ت : پرویز ضیاءشهابی.تهران : انتشارات مینویخرد.
هاوکینگ، استیون، ویلیام. (1394). تاریخچة زمان از انفجار بزرگ تا سیاهچالهها. ت : محمدرضا محجوب. تهران : انتشار.
هوسرل، ادموند. (1393). ایدة پدیدهشناسی. ت : عبدالکریم رشیدیان. تهران : علمی و فرهنگی.
یاسپرس،کارل. (1363).آگوستین. ت : محمدحسن لطفی. تهران : انتشارات خوارزمی.
Adcock, R. (2003). What might it mean to be an "Interpretivist"?Qualitative methods, 1 (2): 16-18.
Bernard, W. (2011). Living consciousness: The metaphysical vision of Henri Bergson. NewYork: State university of NewYork.
Brandi, C. (2005). Theory of Restoration. Rome: Instituto Centrale per il Resta.
Brilmyer, S. P. (2016). Durations of Presents Past: Ruskin and the Accretive Quality of Time.Victorian studies, 59 (1): 94-97.
Bourne, C. (2009). A future for presentism. London: Oxford University press.
Butterfield, J. (2006). The Argument of time. London: Oxford University press.
Cresswell, J. W. (2005). Educational Reasearch:Planning, Coducting,and Evaluating quantitative and qualitative research. N.J.:Merrill: Upper-Saddle River.
Diekenper, J. (2014). The existence of the past. Synthesis, 19 (1): 1085-1104.
Glendinning, S. (2008). What is Phenomenology?.Philosophy compass, 3 (1): 30-50.
ICOM (International Council of Museums). (1984). The Code Of Ethics. Copenhagen.The Conservator – Restorer: A Definition of the profession. Available from: http://www.encore-edu.org/ICOM1984.html?tabindex=1&tabid=191, (accessed 2018/02/01).
Kant, I. (1996). Critique of Pure Reason. Translated by S. Werner. London: Pluhar, Hacket publishing company.
McCrady, E. (1997). Can scientists and conservators work together?, in the interface between science and conservation. S. Bradley (ed.). London: British museum.
Pivcevic, E. (1970). Husserl and Phenomenology. London & NewYork: Routledge library.
Smart, J. J. C. (1968). Problems of space and time. NewYork: The Macmillan Company.
Stanford Encyclopedia of Philosophy. (2018). The Experience and Perception of Time. Stanford University, Library of Congress Catalog Data.
Torrance, H. (2008). Building confidence in qualitative research. Qualitative inquiry,14 (4): 507-527.
Valberg, J. J. (2013). The temporal present. The Royal society of philosophy. Philosophy, 88 (3): 369-386.
Vinas, S. M. (2005). Contemporary theory of conservation.Oxford,UK: Elsevier.
Wagensberg, J. (1985). Ideas sobre la complejidad del mundo. Barcelona: Tusquets editores.