تحلیل مسئلۀ حقیقت و زمان در حفاظت و مرمّت میراث فرهنگی

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مرمت آثار تاریخی – هنری ، دانشگاه هنر تهران، ایران.

2 دانشکدۀ معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی، ایران.

چکیده

بیان مسئله: رویارویی مرمّت و حقیقت با محوریّت مسئلة زمان در این مقاله بررسی­ شده ­­است. با فرسایش اثر­ در محیط پیرامون براساس نوع مادّة معدنی یا آلی، پرسشی برای مرمّت­گر ایجاد می‌­شود که در اثر فرسوده، حقیقت چگونه ارزیابی می­‌شود؟ چالش موجودیّت اثر در گذشته، یا وضعیت فرسودة فعلی آن در حال به­ عنوان حقیقت، مسئله‌ای است که مرمّت همواره با آن مواجه است و پاسخ­گویی به آن با تحلیل زمان می­‌تواند نحوة نگرش و گزینش روش حفاظت، مرمّت بهینه برای ماندگاری اثر را تعیین کند.
هدف: دستیابی به نظریه‌­ای با محوریّت زمان برای تعیین جایگاه حقیقت اثر به­ عنوان موجودیّتی در حال یا گذشته.
­روش ­تحقیق: مسئلة حقیقت در این پژوهش با تکیه بر تئوری­‌های زمان، با مبانی­­ نظری پدیده‌­شناسی از وجوه مختلف بررسی شده ­­است بر این اساس حقیقتِ نهان در نقاب مادّة اثر با وجود انسان مرتبط است و از جنبه‌­­های دیگر، حقیقت به­ عنوان موجودیّت اثر درگذشته یا شرایط کنونی آن در حال مورد بحث قرار گرفته است.
نتیجه‌­گیری: با نگاهی پدیده‌­شناسانه وابستگی حقیقت به وجود انسان به اثر شأن حفاظتی می‌دهد؛ همچنین تئوری طرح شده در این مقاله، حقیقت اثر به­ عنوان موجودیّتی در حال یا گذشته را با تکیه بر نظریه­‌های زمان معیّن می­‌نماید و می­‌تواند بنیان­‌های نظری را برای گزینش روش‌­های مرمّتی مناسب به­ منظور حفاظت و نگهداری بهینه‌ای اثر ایجاد ­کند. با پذیرش تئوری زمان دینامیک، گذشته وجود ندارد؛ تنها زمان حال هست و حقیقت، تمام موجودیّت اثر در حال است، نه چیزی جای­‌مانده در گذشته که مرمّت با زدودن لایه‌های سطحی اثر به ­دنبال آن باشد و تمامیّت وجود اثر در حال برای انتقال به آینده مورد حفاظت و نگهداری قرار می­‌گیرد. در تئوری زمان استاتیک با نگاهی تقویم­وار به زمان، گذشته وجود دارد و حقیقت اثر چگونگی آن در گذشته است با ارجاع به مستندات معتبر، موجودیّت گذشتة اثر، در حال با مرمّت بازیابی می‌­شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Analyzing Truth and Time in the Conservation and Restoration of Cultural Heritage

نویسندگان [English]

  • Soodabeh Yousefnejad 1
  • Mohammad Mansur Falamaki 2
1 Art university of tehran
2 Islamic Azad University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Statement of Problem: The confrontation of restoration and truth oriented to the problem of time is investigated in this article. With the erosion of the work in the environment based on the type of inorganic or organic matter, a question arises for the restorer, how is the truth evaluated in the worn-out work? The challenge of the existence of the work in the past, or its current state of deterioration as a truth, is a problem which the restoration always faces, and responding to it by time analysis can determine the approach and the selection of conservation method for the work’s survival.
Objective: the current study aims to create a time oriented theory for determining the position of the truth of the work as an entity in the present or the past.
Research method: In this research, truth has been studied based on the theories of time, with the theoretical foundations of phenomenology. Accordingly, the truth hidden in the mask of the material of the work related to the human existence, and from other aspects, the truth as the existence of the work in the past or its current condition in the present has been discussed.
Conclusion: With the phenomenological view, the dependence of truth on the human existence gives to the work a protective status. In addition, the theory proposed in this article determines the truth of the work as an existence in the present or past, based on time theories and can create the theoretical foundations for selecting suitable restoration methods to optimally protect and maintain the work. By accepting the theory of dynamic time, there is no past; there is only present time, and the truth consists in the entire existence of the work in the present, not a thing left in the past, that, by eliminating the surface layers of the work, the restoration pursuits it; the totality of the existence of the work in the present is conserved and maintained for transmission to the future. In the theory of static time, with a chronological look at time, there is past, and the truth of the work is its past. With a reference to valid documentation, the existence of the past of the work is restored in the present.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Time
  • Truth
  • Restoration
  • Conservation
  • Cultural heritage
ابراهیمی‌دینانی، غلامحسین. (1393). معمای زمان و حدوث جهان. تهران : مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
ابن‌سینا، حسین‌ابن‌عبدالله. (1375). الاشارات و التنبیهات. قم : نشرالبلاغه.
اسمیت، دیوید وودراف‌. (1395). پدیدارشناسی (دانشنامه ‌استنفورد1). ت: مسعودعلیا. تهران : انتشارات ققنوس.
الفارابی، ابونصر. (1363). فصوص الحکم. تحقیق سید محمّدحسن آل‌یاسین. قم : بیدار.
اینشتین، آلبرت. (1386). فیزیک و واقعیت. ت : محمدرضا خواجه‌پور. تهران : خوارزمی.
باردون، آدریان. (1395). تاریخچه فلسفه زمان. ت : حسن امیری‌آرا. تهران : ‌کرگدن.
پ‍ری‍م‍ازی‍ک‌، دان‍ی‍ل‌ ت‍ام‍س‌. (1388). مرلوپونتی، فلسفه و معنا. ت : محمدرضا ابوالقاسمی. تهران : مرکز.
جمادی، سیاوش. (1395). زمینه و زمانة پدیدارشناسی،جستاری در زندگی و اندیشه‌های هوسرل و هایدگر. تهران : ققنوس.
جینز، ج‍ی‍م‍ز‌ه‍اپ‍وود. (1388). فیزیک و فلسفه. ت : علیقلی بیانی. تهران :علمی و فرهنگی.
خاتمی، محمود. (1393).گفتارهایی ‌در پدیدارشناسی‌ هنر.تهران : فرهنگستان هنر.
دارتیگ، آندره. (1396). پدیدارشناسی چیست؟ ت: محمود نوالی.تهران: انتشارات سمت.
دکارت، رنه. (1395). تأملات در فلسفه اولی. ت : احمد احمدی. تهران : سمت.
دهخدا، علی‌اکبر. (1377). لغت‌نامه‌ دهخدا. تهران : دانشگاه تهران.
دیلتای، ویلهلم. (1389). مقدمه‌ای بر علوم انسانی. ت : منوچهرصانعی.تهران : انتشارات ققنوس.
راسل، برتراند. (1394). تاریخ فلسفه غرب. جلد1. ت : نجف دریابندری. تهران : انتشارات پرواز.
ساکالوفسکی، رابرت. (1395). درآمدی بر پدیدارشناسی. تهران : گام نو.
سوانه، پیر. (1393). مبانی زیباشناسی. ت : محمدرضا ابوالقاسمی. تهران : نشر ماهی.
شپرد، آن. (1395). مبانی ‌فلسفه هنر. ت : علی رامین. تهران : علمی و فرهنگی.
صدرالدین‌شیرازی، محمدابراهیم. (1392). اسفاراربعه. ت : محمّدخواجوی. تهران : مولی.
طباطبایی، محمدحسین. (1390). اصول فلسفه و روش رئالیسم. جلد3. مقدمه و پاورقی مرتضی مطهّری. تهران : صدرا.
طوسی، خواجه‌نصیرالدین. (1393). آغاز و انجام. مقدمه و شرح تعلیقات آیت‌الله حسنزاده آملی. تهران : وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
فلامکی، محمدمنصور. (1390). ریشه‌ها وگرایش‌های نظری معماری. تهران : مؤسسة علمی و فرهنگی فضا.
لاکست، ژان. (1390). فلسفه هنر. ت : محمدرضا ابوالقاسمی. تهران: نشر ماهی.
مددپور، محمد. (1372). تجلّی حقیقت در ساحت هنر. تهران : انتشارات برگ. تهران : حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی.
لویناس، امانوئل. (1392). زمان و دیگری. ت : مریم حیاط‌شاهی. تهران : افکار.
وال، ژان آن‍دره‌. (1395). بحث در مابعدالطبیعه. ت : یحیی مهدوی و همکاران. تهران : خوارزمی.
وایت، لینتاونزند. (1356). مرزهای دانش، پژوهندگان‌ زمان. ویرایش امیرحسین آریانپور. تهران : کتابفروشی مرکزی فرانکلین.
وایسنهایمر، جوئل. (1393). هرمنوتیک فلسفی و نظریة ادبی. ت : مسعودعلیا. تهران : انتشارات ققنوس.
هایدگر، مارتین. (1388). مفهوم زمان. ت : نادرنقش‌بند و مجید رنجبر. آبادان : انتشارات پرسش.
هایدگر، مارتین. (1394). سرآغاز کار هنری. ت : پرویز ضیاءشهابی.تهران : هرمس.
هایدگر، مارتین. (1395 الف). هستی و زمان. ت : عبدالکریم رشیدیان. تهران : نشر نی.
هایدگر، مارتین. (1395 ب). مسائل اساسی پدیدارشناسی. ت : پرویز ضیاءشهابی.تهران : انتشارات مینوی‌خرد.
هاوکینگ، استیون، ویلیام. (1394). تاریخچة زمان از انفجار بزرگ تا سیاه‌چاله‌ها. ت : محمدرضا محجوب. تهران : انتشار.
هوسرل، ادموند. (1393). ایدة پدیده‌شناسی. ت : عبدالکریم‌ رشیدیان. تهران : علمی و فرهنگی.
یاسپرس،کارل. (1363).آگوستین. ت : محمدحسن لطفی. تهران : انتشارات خوارزمی.
Adcock, R. (2003). What might it mean to be an "Interpretivist"?Qualitative methods, 1 (2): 16-18.
Bernard, W. (2011). Living consciousness: The metaphysical vision of Henri Bergson. NewYork: State university of NewYork.
Brandi, C. (2005). Theory of Restoration. Rome: Instituto Centrale per il Resta.
Brilmyer, S. P. (2016). Durations of Presents Past: Ruskin and the Accretive Quality of Time.Victorian studies, 59 (1): 94-97.
Bourne, C. (2009). A future for presentism. London: Oxford University press.
Butterfield, J. (2006). The Argument of time. London: Oxford University press.
Cresswell, J. W. (2005). Educational Reasearch:Planning, Coducting,and Evaluating quantitative and qualitative research. N.J.:Merrill: Upper-Saddle River.
Diekenper, J. (2014). The existence of the past. Synthesis, 19 (1): 1085-1104.
Glendinning, S. (2008). What is Phenomenology?.Philosophy compass, 3 (1): 30-50.
ICOM (International Council of Museums). (1984). The Code Of Ethics. Copenhagen.The Conservator – Restorer: A Definition of the profession. Available from: http://www.encore-edu.org/ICOM1984.html?tabindex=1&tabid=191, (accessed 2018/02/01).
Kant, I. (1996). Critique of Pure Reason. Translated by S. Werner. London: Pluhar, Hacket publishing company.
McCrady, E. (1997). Can scientists and conservators work together?, in the interface between science and conservation. S. Bradley (ed.). London: British museum.
Pivcevic, E. (1970). Husserl and Phenomenology. London & NewYork: Routledge library.
Smart, J. J. C. (1968). Problems of space and time. NewYork: The Macmillan Company.
Stanford Encyclopedia of Philosophy. (2018). The Experience and Perception of Time. Stanford University, Library of Congress Catalog Data.
Torrance, H. (2008). Building confidence in qualitative research. Qualitative inquiry,14 (4): 507-527.
Valberg, J. J. (2013). The temporal present. The Royal society of philosophy. Philosophy, 88 (3): 369-386.
Vinas, S. M. (2005). Contemporary theory of conservation.Oxford,UK: Elsevier.
Wagensberg, J. (1985). Ideas sobre la complejidad del mundo. Barcelona: Tusquets editores.