Praca poglądowa/Review
Leczenie chorych z chłoniakami i współistniejącym zakażeniem wirusami HCV, HBV lub HIVTreatment of patients with lymphoma and HCV, HBV or HIV infection

https://doi.org/10.1016/j.achaem.2015.02.013Get rights and content

Abstract

Patients with non-Hodgkin's lymphoma (NHL) and coexisting infection with HBV, HCV or HIV constitute a major problem for clinicians concerning interdependence of the viral infection, lymphoma and antineoplatistic treatment. In patients with NHL and HCV infections complex virology diagnostics should be performed before lymphoma treatment is administered. If there are no indications to initiate antiviral therapy, the lymphoma treatment should be administered like in a subject without HCV infection. The risk of life-threatening complications of HCV reactivation is minimal and should not be taken into consideration when decisions related to lymphoma treatment are to be made. In the case of indolent NHL as the efficacy of HCV eradication is associated with remission achievement, it is effective to start therapy with antiviral schedules of inteferon with ribavirin. On the contrary, previous or chronic HBV infection is a risk factor for HBV reactivation and for reactivation-related mortality. Antiviral prophylaxis with lamivudine is to be considered routinely with its duration of 7 days before antineoplastic therapy initiation and ending 6 months after therapy completion. In patients not previously exposed to HBV active immunization is recommended, unless the subject was earlier vaccinated. Finally, patients with HIV infection and NHL should be treated with concomitant ART administration and adequate chemotherapy schedules (including rituximab). Schedules with reduced intensity should be restricted to patients with CD4+ cells count less than 100 cells/mm3. Special attention should be paid to intrathecal therapy and supportive treatment during chemotherapy.

Section snippets

Wprowadzenie

Chorzy z chłoniakami nieziarniczymi (NHL; non-Hodgkin lymphoma) ze współistniejącą infekcją wirusem zapalenia wątroby typu B (HBV; hepatitis B virus) lub C (HCV; hepatitis C virus) lub ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV; human immunodeficiency virus) stanowią bardzo szczególną grupę chorych ze względu na zależność epidemiologiczną bądź patogenetyczną występowania NHL od przebiegu infekcji lub z powodu szczególnych postaci NHL czy wreszcie trudności w leczeniu tej grupy nowotworów

HCV i nowotwory

Światowa Organizacja Zdrowia ocenia, że na świecie jest ponad 123 miliony ludzi zakażonych wirusem HCV. HCV uznano za wirus hepatotropowy i limfotropowy. Infekcja ta może prowadzić do powikłań wątrobowych takich jak: marskość wątroby, niewydolność wątroby czy rak wątrobowokomórkowy, ale także do powikłań pozawątrobowych. Powikłania pozawątrobowe zostały podzielone na 4 kategorie w zależności od stopnia zależności patogenezy od zakażenia wirusem HCV. Do kategorii pierwszej należy mieszana

HBV i nowotwory

Nosicielstwo antygenu powierzchniowego (HBsAg; hepatitis B surface antygen) wirusa HBV jest istotnym problemem na świecie, dotyczy około 400 milionów ludzi i rozkłada się nierównomiernie w różnych rejonach geograficznych. Szczególnie wysoką częstość tego zakażenia odnotowuje się w Azji. Powikłaniami zakażenia są ostra niewydolność wątroby, marskość wątroby i rak wątrobowokomórkowy, z powodu których umiera na świecie 1,2 miliona osób rocznie. Nie stwierdzono, żeby zachorowania na chłoniaki miały

HIV a nowotwory

W przebiegu infekcji HIV u wielu chorych dochodzi do powikłania, którymi jest zachorowanie na chłoniaki. Europejska kliniczna definicja nabytego zespołu zaburzeń odporności (AIDS; acquired immunodeficiency syndrome) obejmuje trzy grupy nowotworów występujących u nosicieli HIV: mięsaka Kaposiego, NHL i inwazyjnego raka szyjki macicy [30]. Jednak u osób z infekcją HIV obserwuje się także zwiększoną częstość zachorowań na pewne nowotwory niemieszczące się w tej definicji, w tym HL, raka odbytu,

Szczególne postaci NHL w przebiegu infekcji HIV/AIDS

Odrębny problem kliniczny stanowią pierwotne NHL OUN, które występują najczęściej u chorych z bardzo głęboką immunosupresją (CD4+ <50/mm3), często z współistnieniem infekcji EBV i wiążą się z niekorzystnym rokowaniem. Chłoniaki te, głównie typu DLBCL, zajmują typowo obszar mózgowo-rdzeniowy bez lokalizacji układowych. U chorych z AIDS należy brać pod uwagę w różnicowaniu toksoplazmozę OUN, która jednak, w przeciwieństwie do DLBCL daje obraz wieloogniskowych zmian w tkance mózgowej [39], [40].

Wpływ ART na przebieg NHL

Od czasu wprowadzenia do leczenia ART zmieniło się podejście do leczenia chłoniaków, ale również zmienił się ich rodzaj i przebieg kliniczny. Wprowadzenie ART spowodowało istotne obniżenie częstości zachorowania na mięsaka Kaposiego i NHL [45], [46], jednak nie udowodniono wpływu ART na częstość występowania HL [47]. Obserwuje się, że u chorych poddawanych ART lokalizacje pozawęzłowe oraz obciążające czynniki prognostyczne oceniane według Międzynarodowego Indeksu Prognostycznego (IPI;

Leczenie NHL u chorego z HIV

Od lat zagadnienie dawkowania leków przeciwnowotworowych u chorych z HIV/AIDS budziło kontrowersje. Z jednej strony NHL stanowią częstą przyczynę zgonu i w przypadku potencjalnie chemiowyleczalnych chłoniaków istnieje uzasadnienie dla utrzymania maksymalnej intensywności dawki. Z drugiej strony problemy immunologiczne w przebiegu samej infekcji HIV stwarzają wysokie ryzyko wystąpienia groźnych dla życia powikłań infekcyjnych, w tym oportunistycznych, a to stanowiło podstawę do prób leczenia

Konflikt interesu/Conflict of interest

Nie występuje.

Finansowanie/Financial support

Nie występuje.

Etyka/Ethics

Treści przedstawione w artykule są zgodne z zasadami Deklaracji Helsińskiej, dyrektywami EU oraz ujednoliconymi wymaganiami dla czasopism biomedycznych.

Piśmiennictwo/References (54)

  • J. Stebbing et al.

    The evidece-based treatmentof AIDS-related non-Hodgkin's lymphoma

    Cancer Treat Rev

    (2004)
  • R.F. Little et al.

    Highly effective treatment of acquired immunodeficiency syndrome-related lymphoma with dose-adjusted EPOCH: impact of antiretroviral therapy suspension and tumor biology

    Blood

    (2003)
  • M. Spina et al.

    Rituximab plus infusional cyclophosphamide, doxorubicin and etoposide associated in HIV non-Hodgkin lymphoma: pooled from results from 3 phase 2 trials

    Blood

    (2005)
  • J.L. Diez-Martin et al.

    Comparable survival HIV+ and HIV- non-Hodgkin lymphoma and Hodgkin lymphoma patients undergoing peripheral blood stem cell transplantation

    Blood

    (2009)
  • V. Agnello et al.

    A role for hepatitis C virus infection in type II cryoglobulinemia

    N Engl J Med

    (1992)
  • R. Misiani et al.

    Hepatitis C virus infection in patients with essential mixed cryoglobulinemia

    Ann Intern Med

    (1992)
  • M. Romero-Gomez et al.

    Hepatitis C: Cryoglobulinemia and non-Hodgkin lymphoma

    Rev Esp Enferm Dig

    (2008)
  • A.L. Zignego et al.

    Hepatitis C-related lymphoproliferative disorders: an overview

    World J Gastroenterol

    (2007)
  • C. Ferri et al.

    Hepatitis C virus infection in patients with non-Hodgkin's lymphoma

    Br J Haematol

    (1994)
  • E. Zuckerman et al.

    bcl-2 and immunoglobulin gene rearrangement in patients with hepatitis C virus infection

    Br J Haematol

    (2001)
  • E. Zuckerman et al.

    Hepatitis C virus infection in patients with B-cell non-Hodgkin lymphoma

    Ann Intern Med

    (1997)
  • C. Besson et al.

    Characteristics and outcome of diffuse large B-cell lymphoma in hepatitis C-virus-positive patients in LNH 93 and LNH 98. Groupe d’Etudes des Lymphomes de l’Adulte programs

    J Clin Oncol

    (2006)
  • O. Hermine et al.

    Regression of splenic lymphoma with villous lymphocytes after treatment of hepatitis C virus infection

    N Engl J Med

    (2002)
  • F. Patriarca et al.

    Long-lasting complete remission of Hepatitis C (HCV) infection and HCV-associated immunocytoma with α-interferon treatment

    Br J Haematol

    (2001)
  • Vannata B I Zucca E. Hepatitis C-virus-associated B-cell non-Hodgkin lymphomas. American Society of Hematology...
  • J.D. Hainsworth et al.

    Rituximab as first line and maintenace therapy for patients with indolent non-Hodgkin's lymphoma

    J Clin Oncol

    (2002)
  • B.G. Somer et al.

    Improvement in Sjogren's syndrome following therapy with rituximab for marginal zone lymphoma

    Arthritis Rheum

    (2003)
  • Cited by (0)

    View full text