Circular Economy as a Management Model in the Paradigm of Sustainable Development
 
More details
Hide details
1
University of Zielona Góra, Faculty of Economics and ManagementPoland
 
2
Gniezno College MileniumPoland
 
 
Online publication date: 2018-12-19
 
 
Management 2018;22(2):217-233
 
KEYWORDS
JEL CLASSIFICATION CODES
Q 44
Q 56
Q 53
 
ABSTRACT
The following paper explores circular economy as a model of management within the framework of sustainable development. Its structure comprises 4 parts. The first part illustrates the role of sustainable development as an emerging paradigm in the theory of modern economics and in the recent policy of the European Union. In the second part, the authors demonstrate the applicability of sustainable development based on the relevant management models on the micro, meso and macro levels of economy. The third part discusses the concept of circular economy, in particular the various definitions of the phenomenon, its advantages over the linear economy, the role of innovations in its development and how to overcome barriers to its application. The fourth part outlines the current state of implementation of the circular economy in the EU in regard to its normative implications for the member countries. The conclusions close the exploration. The paper is theoretical, based on the review of the international literature on the subject. The unique contribution of the authors consists of the systematic analysis of the term circular economy as a holistic model of sustainable development and of illustrating the benefits of its promotion in the management practice.
 
REFERENCES (54)
1.
Adamczyk J. (2009), Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw. Teoria i praktyka. PWE. Warszawa.
 
2.
Bonciu, F. I. (2014), The European Economy: From a Linear to a Circular Economy. “Romanian Journal of European Affairs” Vol. 14, No. 4, pp. 78-91, Bukarest.
 
3.
Borys T. (2010), Koncepcja zrównoważonego rozwoju w naukach ekonomicznych, [in]: „Edukacja dla zrównoważonego rozwoju” vol. 2, (ed.) Poskrobko B.. Wyd. Ekonomia i Środowisko, Wrocław – Białystok.
 
4.
EC (Komisja Europejska) (2018), Unia innowacji. Aims of the Innovation Union, state of progress and related policy. https://ec.europa.eu/info/rese....
 
5.
EC (Komisja Europejska) (2015), Circular Economy Package: Questions &Answers. Memo 15/6204, 2 grudnia 2015, Bruksela.
 
6.
EC (Komisja Europejska)(2014a), Living well, within the limits of our planet. 7th EAP – the new general Union environment action programme to 2020. Publication Office, Bruksela.
 
7.
EC (Komisja Europejska)(2014b). Questions and answers on the Commission Communication “Towards a Circular Economy” and the Waste Targets Review, Memo 14/450, 2 lipca 2014, Bruksela.
 
8.
EC (Komisja Europejska)(2012), Manifesto for a Resource-Efficient Europe, Memo 12/989, 17 grudnia 2012, Bruksela.
 
9.
EEA (European Environment Agency)(2018), A resource efficient Europeflagship initiative under the Europe 2020 strategy. https://www.eea.europa.eu/poli....
 
10.
Ellen MacArthur Foundation (2012), Towards the Circular Economy: an economic and business rationale for an accelerated transition. Available at: www.ellenmacarthurfoundation.org/publications/towards-the-circulareconomy-vol-3-accelerating-the-scale-up-across-global-supply-chains.
 
11.
Europe 2020. Strategia „Europa 2020”, https://ec.europa.eu/info/busi....
 
12.
Fiedor B. (2016), Implementacja koncepcji CSR jako przesłanka trwałości firmy i jej sukcesu rynkowego. [Przegląd Organizacji] No. 1.
 
13.
Filek J. (2017), Czy koncepcja społecznej odpowiedzialności biznesu może być inspiracją dla nowego paradygmatu ekonomii [in]: Etyka i ekonomia – w stronę nowego paradygmatu. Mączyńska E., Sojka J. (Ed.). PTE Warszawa.
 
14.
Geissdoerfer M. etal. (2017), The circular economy – a new sustainability paradigm. J. Clean. Prod., 143, pp. 757-768.
 
15.
GFN (Global Footprint Network) (2018), https://www.footprintnetwork.o....
 
16.
Grudzewski E.W., Hejduk I. K., Sankowska A., Wańtuchowicz M. (2010), Sustainability w biznesie czyli przedsiębiorstwo przyszłości. POLTEXT. Warszawa.
 
17.
Hejduk I. (2014), Sustainability – wyzwaniem współczesnego zarządzania, [in:] Wyzwania dla zarządzania przedsiębiorstwami, Gierszewska G. (Ed.), Politechnika Warszawska. Warszawa.
 
18.
Hill B. (2012), Innovation perspective durch Muster der Evolution, [in:] Evolution – Ware – Oekonomie; Biooekonomische Grundlagen zur Warenlehre, (Ed.) R. Kiridus-Goeller, E. K. Seifert, Oekom Verlag, Muenchen, p. 148.
 
19.
ISO (International Organization for Standardization) (2014), Discovering ISO 26000. Available at: http://www.iso.org/iso/discove....
 
20.
Jackson T. (2011), Societal transformations for a sustainable economy. Natural Resource Forum.
 
21.
Kapitał społeczny w rozwoju regionu (2012). Skawińska E. (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
 
22.
Kirchherr J., Reike D., Hekkert M. (2017), Conceptualizing the circular economy: An analysis of 114 definitions. “Resources, Conservation and Recycling”. Volume 127, Elsevier B.V. Amsterdam, pp. 221-232.
 
23.
Kołodko G. (2014), „Nowy pragmatyzm, czyli ekonomia i polityka dla przyszłości”, [in:] Ekonomia dla przyszłości. Fundamentalne problemy teorii ekonomii i praktyki gospodarczej. Mączyńska E. (ed). PTE, Warszawa.
 
24.
Kołodko G. (2017), Nowy pragmatyzm i jego znaczenie dla uczciwego gospodarowania, [in]: Etyka i ekonomia – w stronę nowego paradygmatu. Mączyńska E, Sojka J. (ed). PTE, Warszawa.
 
25.
Korhonen J,, Nuur C., Feldmann A. (2018). Circular economy as an essentially contested concept, Journal of Cleaner Production, 175.
 
26.
Kozłowska B. (2007), Odpowiedzialność biznesu wobec środowiska [in]: Społeczna odpowiedzialność w biznesie, M. Bojar (ed.), Wyd. Politechnika Lubelska.
 
27.
Lee B., Preston F., Kooroshy J., Bailey B., Lahn G. (2012), Resources Future. A Chatham House Report. The Royal Institute of International Affairs, Chatham House, London.
 
28.
Mączyńska E. (2010), „Naruszona równowaga, kryzys globalny a model ustroju gospodarczego”, [in:] Zarządzanie konkurencyjnością podmiotów, Skawińska E., Badzińska E. (eds.). Wyd. Politechnika Poznańska. Poznań.
 
29.
Meadows D.H, Meadows D.L, Randers J, Behrans W.W. (1973), Granice wzrostu, PWE, Warszawa.
 
30.
Measuring (2018). Measuring progress towards circular economy in the European Union – Key indicators for a monitoring framework (http://ec.europa.eu/environmen...).
 
31.
Michelcic J.R. et.al. (2003), Sustainability science and engineering; for emergence of new metadiscipline. “Environm. Sci. Technol.” 37, pp. 5314-5324.
 
32.
OECD (2017), Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030: W kierunku pomyślnego wdrożenia w Polsce. OECD Publishing, Paris, p. 3.
 
33.
ONZ (2015a), Supply Chain Sustainability - A Practical Guide for Continuous Improvement. United Nations Global Compact. 2 Ed. (http://www.unglobalcompact.org...).
 
34.
ONZ (2015b), Transforming our World: The 2030 Agenda for Sustainable Development. A/RES/70/1,.
 
35.
United Nations.
 
36.
ONZ (2017), World Population Prospects: The 2017 Revision, Key Findings and Advance Tables. Department of Economic and Social Affairs, Population Division. ESA/P/WP/248, United Nations.
 
37.
Osenton T. (2004), The Death of Demand: Finding Growth in a Saturated Global Economy. Financial Times Prentice Hall Books.
 
38.
Pearce D. W., Turner R.K. (1990), Economics of Natural Resources and the Environment. John Hopkins University Press, Baltimore MD.
 
39.
Pestel E. Mesarovic M (1977), Ludzkość w punkcie zwrotnym. PWE, Warszawa.
 
40.
Poskrobko B. (ed.) (2007), Zarządzanie środowiskiem. PWE, Warszawa.
 
41.
Pysz P. (2008), Społeczna gospodarka rynkowa. Ordoliberalna koncepcja polityki gospodarczej. WN PWN, Warszawa.
 
42.
Schut E., Crielaard, M., Mesman M. (2015), Circular Economy in the Dutch Construction Sector: A Perspective for the Market and Government. RIVM report number 2016-0024. National Institute for Public Health and the Environment (RIVM). Netherlands.
 
43.
Skawińska E, Zalewski R.I., Lubos B. (2016), Towaroznawstwo w zrównoważonym rozwoju. KNT, PAN Odział w Poznaniu. Poznań.
 
44.
Stahel W. R. and Reday G. (1977), The potential for substituting manpower for energy; report to DG V for Social Affairs, Commission of the EC, Brussels (research contract No. 760137 Programme of research and Actions on the development of the Labour Market), study No. 76/13.
 
45.
Strategia (2012), Strategia innowacyjności i efektywności gospodarki, Ministerstwo Gospodarki. Warszawa.
 
46.
Strategia (2000), Strategia zrównoważonego rozwoju Polski do 2025. Opracowanie Rządowe Centrum Studiów Strategicznych i Ministerstwa Środowiska w 1999 r. Warszawa.
 
47.
Think 2030 (www.Think2030.eu).
 
48.
UNEP (2010): ABC of SCP Clarifying Concepts on Sustainable Consumption and Production: Towards a 10-year Framwork of Programmes on Sustainalble Consumption and Production. United Nations Environment Programme.
 
49.
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. „Prawo Ochrony Środowiska”. Dz. U. nr 62, poz. 627 ze zm.; tekst jednolity Dz. U., nr 25, poz. 150, 2008.
 
50.
Wąsowicz M. (Ed.) (2014), Gospodarowanie zasobami środowiska: podstawy ekonomiki i środowiska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
 
51.
WCED (1987), Report of the World Commission on Environment and Development: Our Common Future. Oxford University Press, p. 43.
 
52.
WEF (2013), World Economic Forum: Timeline: a brief history of sustainable consumption. www.weforum.org/agenda/2013/11/timeline-a-briefhistory-of-sustainable-consumption/.
 
53.
Worldwatch Institute (2012), State of the World 2012: Moving Toward Sustainable Prosperity. Island Press, Washington, DC.
 
54.
Zalewski R. I. (2008), Zarządzanie jakością w produkcji żywności. Wydawnictwa AE Poznań, Wyd. 3.
 
eISSN:2299-193X
ISSN:1429-9321 (1997-2019)
Journals System - logo
Scroll to top