Ortaokul Türkçe Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının Revize Edilmiş Bloom Taksonomisine Göre Analizi
Öz
Bu
araştırmanın amacı 2018 yılında Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı tarafından
yayımlanan 5,6,7, ve 8. sınıf Türkçe Dersi Öğretim Programında yer alan
kazanımların Revize Edilmiş Bloom Taksonomisinde nasıl bir dağılım
gösterdiklerini belirlemektir. Betimsel modelde desenlenen araştırma nitel
araştırma yöntemi özellikleri taşımaktadır. Doküman analizi yaklaşımına göre,
Revize Edilmiş Bloom Taksonomisi tablosu temel alınarak 289 kazanım
incelenmiştir. Bu kazanımların 269’u bilişsel alanla ilgiliyken 20’si
psikomotor alanla ilgilidir. Bu çalışmada psikomotor alanla ilgili kazanımlar
analiz dışında tutulmuştur. Araştırmanın güvenirlik çalışması Miles ve Huberman
Güvenirlik Formülü (Güvenirlik=Görüş Birliği/Görüş Birliği+Görüş Ayrılığıx100)
ile hesaplanmış ve güvenirlik katsayısı %85 olduğu için yapılan analizlerin
güvenirliğinin yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre kazanımlar, daha çok Bilgi
Birikimi Boyutunun Olgusal ve İşlemsel basamakları ile Bilişsel Süreç Boyutunun
Anlama ve Uygulama basamaklarında dağılım göstermektedir. Ayrıca üstbilişsel
düzeyde yok denecek kadar az sayıda kazanım olduğu belirlenmiştir. Bu tür
araştırmalar program geliştirme ve değerlendirme çalışmaları açısından önem
taşımaktadır. Türkçe Öğretim Programı’nda yer alan kazanımların Revize Edilmiş
Bloom Taksonomisi açısından incelenmesine yönelik araştırmaların yok denecek
kadar az olması, kazanımların taksonomik durumunun belirlenmesine yönelik
çalışmalara ihtiyaç duyulması bu araştırmayı önemli kılmaktadır. Çalışmanın
sonuçları MEB Program Geliştirme Dairesi tarafından dikkate alınarak ve taksonomik
boyutlar göz önünde bulundurularak program geliştirme çalışmaları
sürdürülebilir, program değerlendirme çalışmalarında araştırmanın bulgularından
yararlanılabilir. Diğer
araştırmacılar bu konuda 1-4. sınıf Türkçe Öğretim Programı’nda yer alan kazanımları
inceleyip analiz edebilir.
Anahtar Kelimeler
Revize edilmiş Bloom taksonomisi Türkçe öğretim programı kazanımlar program geliştirme program değerlendirme.
Kaynakça
- Akyol, H. (2001). İlköğretim okulları 5. sınıf Türkçe kitaplarındaki okuma metinleriyle ilgili soruların analizi. Eğitim Yönetimi, 26, 169-178. Amer, A. (2006). Reflections on Bloom’s revised taxonomy. Electronic Journal of Research in Educational Psychology, 4(8), 213-230. Anderson, L.W., ve Krathwohl, D.R. (Ed.) (2001). A taxonomy for learning teaching and assessing. A Revision of Bloom’s Taxonomy of Educational Objectives. New York: Longman. Anderson, L. W., ve Krathwohl, D. R., (Eds.) Airasian, P. W., Cruikshank, K. A., Mayer, R. E., Pintrich, P.R., Raths, J. ve Wittrock, M. C. (2010). Öğrenme öğretim ve değerlendirme ile ilgili bir sınıflama (A Taxonomyfor Learning, Teaching, and Assessing). (Çev: D. A. Özçelik). Ankara: Pegem. Arı, A. (2011). Bloom’un gözden geçirilmiş bilişsel alan taksonomisinin Türkiye’de ve uluslararası alanda kabul görme durumu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 749-772. Avşar, G. (2017). 2006 ve 2015 Türkçe öğretim programlarında kullanılan fiillerin yenilenmiş Bloom taksonomisine göre sınıflandırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak. Ayvacı, H. Ş. ve Türkdoğan, A. (2010). Yeniden yapılandırılan Bloom taksonomisine göre fen ve teknoloji dersi yazılı sorularının incelenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(1), 13-25. Başbay, M. (2007). Yenilenmiş taksonomiye göre düzenlenmiş öğretim tasarımı dersinde projeye dayalı öğretimin öğrenme ürünlerine etkisi. Ege Eğitim Dergisi, 8(1), 65-88. Bekdemir, M. ve Selim, Y. (2008). Revize edilmiş Bloom taksonomisi ve cebir öğrenme alanı örneğinde uygulaması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 185-196. Bilen, M. (2002). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Anı. Bloom, B.S. (1956). Taxonomy of educational objectives: The classification of educational goals, handbook I: The Cognitive Domain. New York: David McKay Company Inc. Bloom, B.S., Hastings, J.T. ve Madaus, G.F. (1971). Handbook on formative and summative evaluation of student learning. New York: McGraw- Hill. Bümen, N. T. (2006). Program geliştirmede bir dönüm noktası: yenilenmiş Bloom taksonomisi. Eğitim ve Bilim, 31(142), 3-14. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, O. E., Karadeniz, S. ve Demirel, F (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem. Cornoldi, C., Lucangeli, D. (1997). “Mathematics and metacognition: what is the nature of the relationship? “Mathematical Cognition, 3(2), 121-139. Crowe A.,Dirks C. ve Wenderoth, M.P. (2008). Biology in Bloom: implementing bloom’s taxonomy to enhance student learning in biology. CBE Life Sciences Education, 7, 368–381. Çakıroğlu, A. (2007). Üst bilişsel strateji kullanımının okuduğunu anlama düzeyi düşük öğrencilerde erişi artırımına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Çeçen, M. A. ve Kurnaz, H. (2014). Ortaokul Türkçe dersi öğrenci çalışma kitaplarındaki tema değerlendirme soruları üzerine bir araştırma. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7( 2). Demirel, Ö. (2017). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem. Durukan, E. (2009). 7. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metinleri anlamaya yönelik sorular üzerine taksonomik bir inceleme. Milli Eğitim Dergisi, 37 (81), 84-93. Ensar, F. (2002). İlköğretim 6. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metin altı soruları üzerine bir inceleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Ertürk, S. (1998). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Hacettepe Üniversitesi. Eroğlu, D. (2013). 6, 7, 8. sınıf Türkçe çalışma kitaplarındaki dilbilgisi soruları ve kazanımlarının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Flavell, J. H. (1976). Metacognitive aspects of problem solving, In L. Resnick (Ed.), The nature of intelligence (231-235), Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates. Flavell, J.H. (1979). Metacognition and cognitive monitoring: a new area of cognitive development alinquiry. American Psychologist, 34, 906 - 911. Furst, E. (1994). Bloom’s taxonomy: philosophical and educational issues. In Anderson, L. and Sosniak, L. (Eds.) Bloom’s Taxonomy: A Forty-Year Retrospective(pp.28-40). Chicago: The National Society for theStudy of Education. Gezer, M., Şahin, İ., F., Öner, M. ve Meral, E. (2014).8. sınıf Türkiye Cumhuriyeti İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük dersi öğretim programı kazanımlarının revize edilmiş Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi.Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 433- 455, Göçer, A. ve Kurt, A. (2016). Türkçe dersi öğretim programı 6, 7 ve 8. sınıf sözlü iletişim kazanımlarının solo taksonomisine göre incelenmesi. BEÜ SBE Dergisi, 5: Ek Sayı, 215-228. Gürkan, T. (2001). Programın yapısal boyutları ve program geliştirme süreci. M. Gültekin (Ed.), Öğretimde planlama ve değerlendirme içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. Hanna, W. (2007). The new Bloom's taxonomy: Implications for music education. Arts Education Policy Review, 108(4), 7-16. Hartman, H. J. (1998). “Metacognition in teaching and learning: An introduction”, Instructional Science, 26, 1-3. Hewitt, T. W. (2018). Giriş. S. Arslan (Ed.), Eğitimde program geliştirme: Neyi neden öğreniyoruz. (S. Arslan, Çev.). içinde, (s. 1-15). Ankara: Nobel. Huitt, W. (2009). Bloom etal’s taxonomy of the cognitive domain. Educational Psychology Interactive. Valdosta, GA: Valdosta State University. Köğce, D., Aydın, M. ve Yıldız, C. (2009). Bloom taksonomisinin revizyonu: genel bir bakış. İlköğretim Online, 8(3), 1-7. Krathwohl, D. R. (2002). A revision of Bloom’s taxonomy: an overview. Theory Into Practice, 41(4), 212-264. Kreitzer, A. ve Madaus, G. (1994). Empirical investigations of the hierarchical structure of the taxonomy. In Anderson, L. & Sosniak, L. (Eds.). Bloom’s Taxonomy: A Forty-Year Retrospective. (64-81). Chicago: The National Society for the Study of Education. Kropp, R.P., Stoker, H.W., ve Bashaw, W.L. (1966). The validation of the taxonomy of educational objectives. Journal of Experimental Education, 34, 69-76. Kuzu, S. T. (2013). 6, 7, 8. sınıf Türkçe çalışma kitaplarındaki dilbilgisi soruları ve kazanımlarının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Küçükahmet, L. (2001). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Nobel. Lipscomb, J.W. (2001). Is Bloom’s taxonomy better than intuitive judgment for classifying test questions? Education, 106(1), 102-108. Marzano, R.J. (2000). Designing a new taxonomy of educational objectives. Thousand Oaks, CA: Corwin Press. MEB. Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı (2018). Türkçe dersi (1- 8. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü. Melanlıoğlu, D. (2014). Üst biliş strateji eğitiminin ortaokul öğrencilerinin okuma kaygılarına etkisi. Eğitim ve Bilim. 39(176), 107-119. Özbay, M. ve Bahar, M. A. (2012). İleri okur ve üst biliş eğitimi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(1), 158-177. Özbay, M.(2013). Türkçe özel öğretim yöntemleri I. Ankara: Öncü. Saban, A. (2009). Öğrenme-öğretme süreci: yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel. Savaş, Ö. (2014). Ortaokul Türkçe ders kitaplarındaki dinleme etkinliklerinin güncelleştirilmiş Bloom sınıflamasına göre üst düzey bilişsel beceriler açısından değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu. Şahinel, S. (2002). Eleştirel düşünme. Ankara: Pegem. Şengül, M. (2005). İlköğretim 8. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metinlere dayalı olarak hazırlanan sorular üzerine bir inceleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elâzığ. Tekin, H. (2009). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı. Titiz, O. (2005). Yeni öğretim sistemi. İstanbul: Zambak. Turgut, M. F. ve Baykul Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem. Tutkun, Ö. F. (2012). Bloom’un yenilenmiş taksonomisi üzerine genel bir bakış. Sakarya University Journal Of Education. 1(3). Ulum, H. (2017) MEB ilkokul 2, 3 ve 4. sınıf Türkçe ders ve çalışma kitaplarında yer alan etkinliklerin yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin. Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme: teori ve teknikler. Ankara: Alkım. Wilen, W. (1991). Questioning skills for teachers. what research says to the teacher? Ed. Washington, DC: National Education Association. (ERIC Document Reproduction Service No: ED 332983). Yeşilyurt E. (2012). Öğretmen Adaylarının bilişsel alanla ilgili sınama durumu soruları yazma yeterliklerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(2), 519-530 Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin. Yüksel, S. (2007). Bilişsel alanın sınıflamasında (taksonomi) yeni gelişmeler ve sınıflamalar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(3), 479-50. Zimmerman, B. J. ve Schunk, D.H. (2003). Educational psychology: a century of contributions. London: Lawrence Erlbaum Associates. Zoller, U. (1993). Are lecture and learning compatible? Maybe for LOCS: Unlikely for HOCS. Journal of Chemical Education, 70(3), 195-197.
Analysis of Secondary-School Turkish Course Curriculum Objectives According to Revised Bloom Taxonomy
Öz
The
aim of this research is to determine how the objectives in the 5th, 6th, 7th, and 8th grade level’s Turkish
Course Curriculum published by the Ministry of National Education's Board of
Education in 2018 were scattered in the Revised Bloom Taxonomy. The research designed
in descriptive model has the characteristics of a qualitative research method. According
to the document analysis approach, 289 objectives were examined on the basis of
Revised Bloom Taxonomy table. While 269 of these objectives were related to
cognitive domain, 20 of them were found related to psycho-motor domain. Objectives
related to psycho-motor domain were excluded from the analysis. The reliability
study of the research was calculated with the reliability formula of Miles and Huberman
(Reliability=Agreement/ Agreement+Disagreementx100) and it was concluded that
the reliability of the analysis was high since the reliability coefficient was
85%.According to the findings obtained from the research, the objectives are
mostly scattered in the Factual and Procedural stages of the Knowledge
Dimension and the Understanding and Applying stages of the Cognitive Process
Dimension. In addition, it was determined that there were almost no objectives
at the metacognitive level. This type of research is
important for curriculum development and evaluation studies. The fact that
there are almost none of the researches on the revised Bloom Taxonomy in terms
of the objectives in the Turkish Course Curriculum and the need for studies to
determine the taxonomic status of the objectives makes this research important.
Considering the results of the study by the MONE Program Development Department and taking into
consideration the taxonomic dimensions, curriculum development studies can be continued
and the findings of the research can be utilized in curriculum evaluation
studies. In this regard, other researchers can examine and analyze the
objectives of 1st -4th grade levels’ Turkish Course
curriculum.
Anahtar Kelimeler
Revised Bloom’s Taxonomy Turkish course curriculum objectives curriculum development curriculum evaluation
Kaynakça
- Akyol, H. (2001). İlköğretim okulları 5. sınıf Türkçe kitaplarındaki okuma metinleriyle ilgili soruların analizi. Eğitim Yönetimi, 26, 169-178. Amer, A. (2006). Reflections on Bloom’s revised taxonomy. Electronic Journal of Research in Educational Psychology, 4(8), 213-230. Anderson, L.W., ve Krathwohl, D.R. (Ed.) (2001). A taxonomy for learning teaching and assessing. A Revision of Bloom’s Taxonomy of Educational Objectives. New York: Longman. Anderson, L. W., ve Krathwohl, D. R., (Eds.) Airasian, P. W., Cruikshank, K. A., Mayer, R. E., Pintrich, P.R., Raths, J. ve Wittrock, M. C. (2010). Öğrenme öğretim ve değerlendirme ile ilgili bir sınıflama (A Taxonomyfor Learning, Teaching, and Assessing). (Çev: D. A. Özçelik). Ankara: Pegem. Arı, A. (2011). Bloom’un gözden geçirilmiş bilişsel alan taksonomisinin Türkiye’de ve uluslararası alanda kabul görme durumu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 749-772. Avşar, G. (2017). 2006 ve 2015 Türkçe öğretim programlarında kullanılan fiillerin yenilenmiş Bloom taksonomisine göre sınıflandırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak. Ayvacı, H. Ş. ve Türkdoğan, A. (2010). Yeniden yapılandırılan Bloom taksonomisine göre fen ve teknoloji dersi yazılı sorularının incelenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(1), 13-25. Başbay, M. (2007). Yenilenmiş taksonomiye göre düzenlenmiş öğretim tasarımı dersinde projeye dayalı öğretimin öğrenme ürünlerine etkisi. Ege Eğitim Dergisi, 8(1), 65-88. Bekdemir, M. ve Selim, Y. (2008). Revize edilmiş Bloom taksonomisi ve cebir öğrenme alanı örneğinde uygulaması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 185-196. Bilen, M. (2002). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara: Anı. Bloom, B.S. (1956). Taxonomy of educational objectives: The classification of educational goals, handbook I: The Cognitive Domain. New York: David McKay Company Inc. Bloom, B.S., Hastings, J.T. ve Madaus, G.F. (1971). Handbook on formative and summative evaluation of student learning. New York: McGraw- Hill. Bümen, N. T. (2006). Program geliştirmede bir dönüm noktası: yenilenmiş Bloom taksonomisi. Eğitim ve Bilim, 31(142), 3-14. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, O. E., Karadeniz, S. ve Demirel, F (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem. Cornoldi, C., Lucangeli, D. (1997). “Mathematics and metacognition: what is the nature of the relationship? “Mathematical Cognition, 3(2), 121-139. Crowe A.,Dirks C. ve Wenderoth, M.P. (2008). Biology in Bloom: implementing bloom’s taxonomy to enhance student learning in biology. CBE Life Sciences Education, 7, 368–381. Çakıroğlu, A. (2007). Üst bilişsel strateji kullanımının okuduğunu anlama düzeyi düşük öğrencilerde erişi artırımına etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Çeçen, M. A. ve Kurnaz, H. (2014). Ortaokul Türkçe dersi öğrenci çalışma kitaplarındaki tema değerlendirme soruları üzerine bir araştırma. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7( 2). Demirel, Ö. (2017). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem. Durukan, E. (2009). 7. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metinleri anlamaya yönelik sorular üzerine taksonomik bir inceleme. Milli Eğitim Dergisi, 37 (81), 84-93. Ensar, F. (2002). İlköğretim 6. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metin altı soruları üzerine bir inceleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Ertürk, S. (1998). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Hacettepe Üniversitesi. Eroğlu, D. (2013). 6, 7, 8. sınıf Türkçe çalışma kitaplarındaki dilbilgisi soruları ve kazanımlarının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Flavell, J. H. (1976). Metacognitive aspects of problem solving, In L. Resnick (Ed.), The nature of intelligence (231-235), Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates. Flavell, J.H. (1979). Metacognition and cognitive monitoring: a new area of cognitive development alinquiry. American Psychologist, 34, 906 - 911. Furst, E. (1994). Bloom’s taxonomy: philosophical and educational issues. In Anderson, L. and Sosniak, L. (Eds.) Bloom’s Taxonomy: A Forty-Year Retrospective(pp.28-40). Chicago: The National Society for theStudy of Education. Gezer, M., Şahin, İ., F., Öner, M. ve Meral, E. (2014).8. sınıf Türkiye Cumhuriyeti İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük dersi öğretim programı kazanımlarının revize edilmiş Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi.Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 433- 455, Göçer, A. ve Kurt, A. (2016). Türkçe dersi öğretim programı 6, 7 ve 8. sınıf sözlü iletişim kazanımlarının solo taksonomisine göre incelenmesi. BEÜ SBE Dergisi, 5: Ek Sayı, 215-228. Gürkan, T. (2001). Programın yapısal boyutları ve program geliştirme süreci. M. Gültekin (Ed.), Öğretimde planlama ve değerlendirme içinde. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. Hanna, W. (2007). The new Bloom's taxonomy: Implications for music education. Arts Education Policy Review, 108(4), 7-16. Hartman, H. J. (1998). “Metacognition in teaching and learning: An introduction”, Instructional Science, 26, 1-3. Hewitt, T. W. (2018). Giriş. S. Arslan (Ed.), Eğitimde program geliştirme: Neyi neden öğreniyoruz. (S. Arslan, Çev.). içinde, (s. 1-15). Ankara: Nobel. Huitt, W. (2009). Bloom etal’s taxonomy of the cognitive domain. Educational Psychology Interactive. Valdosta, GA: Valdosta State University. Köğce, D., Aydın, M. ve Yıldız, C. (2009). Bloom taksonomisinin revizyonu: genel bir bakış. İlköğretim Online, 8(3), 1-7. Krathwohl, D. R. (2002). A revision of Bloom’s taxonomy: an overview. Theory Into Practice, 41(4), 212-264. Kreitzer, A. ve Madaus, G. (1994). Empirical investigations of the hierarchical structure of the taxonomy. In Anderson, L. & Sosniak, L. (Eds.). Bloom’s Taxonomy: A Forty-Year Retrospective. (64-81). Chicago: The National Society for the Study of Education. Kropp, R.P., Stoker, H.W., ve Bashaw, W.L. (1966). The validation of the taxonomy of educational objectives. Journal of Experimental Education, 34, 69-76. Kuzu, S. T. (2013). 6, 7, 8. sınıf Türkçe çalışma kitaplarındaki dilbilgisi soruları ve kazanımlarının yenilenmiş Bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Küçükahmet, L. (2001). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Nobel. Lipscomb, J.W. (2001). Is Bloom’s taxonomy better than intuitive judgment for classifying test questions? Education, 106(1), 102-108. Marzano, R.J. (2000). Designing a new taxonomy of educational objectives. Thousand Oaks, CA: Corwin Press. MEB. Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı (2018). Türkçe dersi (1- 8. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü. Melanlıoğlu, D. (2014). Üst biliş strateji eğitiminin ortaokul öğrencilerinin okuma kaygılarına etkisi. Eğitim ve Bilim. 39(176), 107-119. Özbay, M. ve Bahar, M. A. (2012). İleri okur ve üst biliş eğitimi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 1(1), 158-177. Özbay, M.(2013). Türkçe özel öğretim yöntemleri I. Ankara: Öncü. Saban, A. (2009). Öğrenme-öğretme süreci: yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel. Savaş, Ö. (2014). Ortaokul Türkçe ders kitaplarındaki dinleme etkinliklerinin güncelleştirilmiş Bloom sınıflamasına göre üst düzey bilişsel beceriler açısından değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu. Şahinel, S. (2002). Eleştirel düşünme. Ankara: Pegem. Şengül, M. (2005). İlköğretim 8. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metinlere dayalı olarak hazırlanan sorular üzerine bir inceleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elâzığ. Tekin, H. (2009). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı. Titiz, O. (2005). Yeni öğretim sistemi. İstanbul: Zambak. Turgut, M. F. ve Baykul Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem. Tutkun, Ö. F. (2012). Bloom’un yenilenmiş taksonomisi üzerine genel bir bakış. Sakarya University Journal Of Education. 1(3). Ulum, H. (2017) MEB ilkokul 2, 3 ve 4. sınıf Türkçe ders ve çalışma kitaplarında yer alan etkinliklerin yenilenmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin. Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme: teori ve teknikler. Ankara: Alkım. Wilen, W. (1991). Questioning skills for teachers. what research says to the teacher? Ed. Washington, DC: National Education Association. (ERIC Document Reproduction Service No: ED 332983). Yeşilyurt E. (2012). Öğretmen Adaylarının bilişsel alanla ilgili sınama durumu soruları yazma yeterliklerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(2), 519-530 Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin. Yüksel, S. (2007). Bilişsel alanın sınıflamasında (taksonomi) yeni gelişmeler ve sınıflamalar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(3), 479-50. Zimmerman, B. J. ve Schunk, D.H. (2003). Educational psychology: a century of contributions. London: Lawrence Erlbaum Associates. Zoller, U. (1993). Are lecture and learning compatible? Maybe for LOCS: Unlikely for HOCS. Journal of Chemical Education, 70(3), 195-197.