Η Θέση του Στρατηγικού και Λειτουργικού Προγραμματισμού στην Εκπαίδευση

Περίληψη

Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια να καταδειχθεί η θέση της διαδικασίας του προγραμματισμού στην εκπαίδευση, τόσο του στρατηγικού όσο και του λειτουργικού, στα πλαίσια του ευρύτερου σχεδιασμού-προγραμματισμού στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Καταγράφονται στοιχεία που αφορούν στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να εφαρμοστεί ο προγραμματισμός στην εκπαίδευση και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να λειτουργήσει ο στρατηγικός προγραμματισμός. Τονίζουμε τη σημασία που έχει ο προγραμματισμός για τη διοίκηση και αναφερόμαστε στη διαδικασία αυτού, στους παράγοντες που τον επηρεάζουν και στις προϋποθέσεις υπό τις οποίες είναι παραγωγικός, προσδιορίζοντας και τα κριτήρια που καθορίζουν τον τύπο των διαφόρων προγραμμάτων. Στη συνέχεια, εντάσσουμε το σχεδιασμό-προγραμματισμό ως διοικητική λειτουργία σε κάθε επίπεδο του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, αφού κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή διαμόρφωσης του χαρακτήρα αυτού, και εστιάζουμε στη θέση που έχει ο προγραμματισμός στην εκπαίδευση για να αναδείξουμε το πώς προσδιορίζεται και οριοθετείται ο στρατηγικός και λειτουργικός προγραμματισμός στο σχολικό περιβάλλον.

Ο σχεδιασμός-προγραμματισμός στην εκπαίδευση αναφέρεται στον καθορισμό της εκπαιδευτικής πολιτικής, ως μέρος της γενικότερης πολιτικής του κράτους, στον καθορισμό των αντικειμενικών σκοπών της εκπαίδευσης, ως προς τον τρόπο και τα μέσα με τα οποία θα επιτευχθούν αυτοί, και τον καθορισμό των διαφόρων δράσεων που πρέπει να υλοποιηθούν για να επιτευχθούν οι στόχοι. Στο σημείο αυτό, αναφερόμαστε στις διαδικασίες του στρατηγικού και λειτουργικού προγραμματισμού και στο πώς μπορούν αυτές να λειτουργήσουν ως άξονες εσωτερικής εκπαιδευτικής πολιτικής, καθώς και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να εφαρμοστεί ο στρατηγικός προγραμματισμός στη σχολική μονάδα.