THE EVOLUTION OF A SUBVERSIVE PAROLE IN THE PLAYS OF ARTHUR ADAMOV, EUGENE IONESCO AND JEAN GENET

Abstract

Η ΜΕΛΕΤΗ ΑΥΤΗ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ Α. ΑΝΤΑΜΟΦ, Ε. ΙΟΝΕΣΚΟ ΚΑΙ Ζ. ΖΕΝΕ. ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΦΕΝΟΣ ΝΑ ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΙΔΙΩΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ, ΚΑΙ ΑΦΕΤΕΡΟΥ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΙΔΙΩΜΑ ΑΥΤΟ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΜΙΑ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΔΕΝ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ. Η ΛΕΠΤΟΜΕΡΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΜΙΑ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝ ΛΟΓΩ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ. ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΝ ΟΤΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤ'ΟΥΣΙΑ ΜΥΘΟΠΛΑΣΤΙΚΗ. ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΕΣΗ. Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥΝΤΟΣ Η ΓΡΑΦΟΝΤΟΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣΜΕΛΕΤΑΤΑΙ ΑΦΕΝΟΣ ΩΣ Η ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ/ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ, ΚΑΙ ΑΦΕΤΕΡΟΥ ΩΣ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ. ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΜΕΛΕΤΗ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ/ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑ-ΔΟΜΙΣΜΟΥ. ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΠΟΥ ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΕΠΙΝΟΟΥΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΟΥΝ ΕΠΙΣΚΗΝΗΣ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΙ. (ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ)