Drukke huisartsen houden oog voor psychische problemen

Samenvatting

Zantinge EM. Drukke huisartsen houden oog voor psychische problemen. Huisarts Wet 2009;52(4):193-5.

De huisarts heeft, als generalist en als poortwachter, een belangrijke positie in het opsporen en behandelen van psychische problemen bij patiënten. Psychische problemen vragen echter meer tijd en energie dan somatische kwesties, en huisartsen besteden om die reden vaak minder aandacht aan zulke problemen. In het kader van haar proefschrift ging de auteur na of dit klopt. Zij onderzocht, op basis van gegevens uit de Tweede Nationale Studie naar ziekten en verrichtingen in de huisartspraktijk, de relatie tussen de werklast van huisartsen en hun betrokkenheid bij psychische problemen van patiënten.

Patiënten met psychische problemen blijken inderdaad bewerkelijker dan andere patiënten: ze hebben vaker contact met de huisartsenpraktijk en de consulten duren langer. En toch ervaren artsen die oog hebben voor psychische problemen over de hele linie geen hogere werklast en – andersom – blijken artsen die het druk hebben niet minder opmerkzaam voor psychische problemen. Juist huisartsen die vinden dat ze te weinig tijd hebben of zich opgebrand voelen, bieden hun patiënten meer gelegenheid om over psychische problemen te praten.

Abstract

Zantinge EM. Busy GPs stay focused on mental health problems. Huisarts Wet 2009;52(4):193-5.

In their capacity as generalists and gatekeepers GPs have an important function in tracing and treating patients’ mental health problems. However, mental health problems require more time and energy than somatic questions, and GPs often give this as a reason for not delving too deeply into such problems. Within the context of her thesis the author investigated whether this is true. Using data from the Second Dutch National Survey of General Practice she studied the relationship between GPs’ workload and their involvement in their patients’ mental health problems.

Patients with mental health problems would indeed seem to involve more work than other patients: they have more frequent contacts with the GP and the consultations take longer. And yet, on the whole, doctors who have an eye for mental problems do not experience a heavier workload and – vice-versa – GPs who are busier do not turn out to be less aware of mental problems. It is precisely those GPs who experience a lack of time or feel burned out who offer their patients greater opportunities to talk about mental health problems.